ben garsonum, otel garsonuyum işim belli zaten aç insanların önüne yemek koy boşunu al afiyet olsun bilmem ne bitti. ama birlikte çalıştığım insanlar öyle adi öyle eğitimsizler ki bıkıyorum, ömrümden ömür gidiyor, işi bilmeyen insanlarla çalışmak aşırı zorluyor beni işi bilmemek diyorum çünkü otel garsonluğu kafe restoran gibi olmuyor belli bir jargonu var, bağlı olduğun departmanlar var, banketi var, hiyerarşisi var, var da var.
yemin ediyorum otele girer girmez ağzımda yüzümde sivilceler çıkıyor artık yani tüm bunlar son birkaç ayda yaşanmaya başlandı bu kadar stresli işte işim.
ve salı günü istifa edeceğim, dün aldım bu kararı.
depresif yakinma2 profili
-
çalışılan işin stres boyutu
-
zeki kadın mı eğlenceli kadın mı
erkek değilim ama olsaydım eğlenceli kadın derdim zekilerin ya da kendisini zeki zannedenlerin egosundan kibirinden nefes alamıyorum evlat olsa sevilmezler nokta.