her insanın muhakkak test edilmeyen sınırları, tecrübe etmediği ya da sınanmadığı olasılıkları vardır. güvenli alanınız dışında olup biten olaylara nasıl bir reaksiyon vereceğinizi siz bile mevzuya müdahil oluncaya yani son ana kadar bilemezsiniz. o yaşa/o konuma dek inşa ettiğiniz öz değerler güvenli alana içinde kalabilir pek ala? koşullar sizden boy vermenizi talep edebilir.
kendi içinizde bile mukayese edemediğiniz bir durumun içine, karakterinizin neresine hitap ettiğini bilmeden girersiniz. her şey olup biter ve o zaman görürsünüz ne olduğunuzu, neyden yapılma olduğunuzu.
kendini bilmek çok güzel bir şey ama kendini bilmenin bir sonu var mı bilmem. ortalama insan ömrü bunu anlamak için çok kısa gibi görünüyor. ben bir ömre 3 ömürlük tecrübe sığdırırım/sığdırdım, görmediğim kalmadı diyenler istisna tabi. öylesi de var. şiir gibi, roman gibi bir hayat yaşayan da vardır.
kimsenin sizi gerçekten tanımaması
-
-
bi de herkesin farkli bir seni tanimasi var ki, asil insani yoran, kisinin hayatini duman eden odur.
-
ne ev ahalisin,ne ana-babamın ne de kardeşimin gerçekten tanıdığını düşünmüyorum.
sadece 35 yıllık bir arkadaşım var,ahretlik derler ya,öyle.
hani ciğerini bilirim derler.
işin ilginci onu da ne eşi,ne ailesi...
insan bazı yanlarının sonsuza dek gölgede kalmasını istiyor...
edit: ulan okuyunca eşcinsel ilişki gibi hissediliyor.değiliz ona göre.
lgbt arkadaşlar alınmasın,sadece öyle olmadığı için editledim,yoksa keyfinize bakın sorun yok.
edit 2: sevgili gökkuşağı sakinleri,homofobik değilim!
ulan belki hatun var uğraştığımız,istemedik öyle gözükmek!
ne duyarmıs be!!!