abi 30 yaş dediğin yurt dışına çıkmak için minimum yaş gibi bir şey değil mi ben mi yanlış biliyorum?
hazırlığıydı uzatmasıydı üniversite zaten 25 gibi bitiyor. işe gir, 4-5 yıl deneyim elde et yaş zaten oldu 30.
yurt dışında çoğu yer de zaten deneyimli adam arıyor. 5-10 yıl deneyim altına pozisyon daha az.
30 yaşından sonra yurt dışına taşınmak
-
-
türkiye'deki kötümser, karamsar kafa yapısını çok güzel yansıtan bir başlığa konu olmuş eylem. ey okur, 30 yaşında bir insan gençtir. önünde uzun bir ömür ve kariyer vardır. sanki 70 yaşından sonra gidiyormuş gibi konuşmayın.
not: bana hâlâ türkiye'deki kafa yapısına göre, türk vatandaşı kafasıyla özel mesaj yazıp karşı argüman sunan yazar arkadaşlarım, kimsenin sizin kötümserliğinize, insanları başarıdan mahrum etmek için ayaklarından çekmenize ihtiyacı yok. 30 yaşından sonra yurt dışına taşınan insan zaten yaştan bağımsız olarak hayatında bazı değişiklikler yapmanın mümkün olduğu, normal karşılandığı bir ortamda olmak için gitmiştir. yapmak isteyen, her türlü olumsuzluğu göze alarak yapmaya çalışır. kimse gerizekalı değil, bekleyen risklerin herkes farkında. kaldı ki üç beş fetocu, pkklı gibi "türkler bizi kesiyor" diyip çakma iltica başvurusu ile kaçıp gitmediyseniz kimse sizin ülkeye geri dönmenize engel olmayacak. konfor alanından çıkabilecek gücü olan gider dener, umduğunu bulamayan geri döner. siz ise türkiye'de yaşayıp kariyernet'te "35 yaşını aşmamış" diye ilan vermeye devam edebilirsiniz. -
buradan bilgi almak isteyenler bilsinler ki tasinamayacaklar. internet caginda hala nasil gidilir, nasil is bulunur, nasil vize basvurusu yapilir diye soruyorsaniz bu is olmaz. sizde o kapasite yok demektir. ha gidecegin yer netlesir, o zaman muslukcu nereden bulurum, canim cok cigkofte cekti nerede yerim diye sorarsin. ama nasil is bulurum diye soru sorulmaz.
-
2019 yilinda tam 30 yasinda yaptigim, iyiki de yaptigim eylem. ilk yil zorluklarina katlanip bir noktadan sonra isleri yoluna koydugumuz bir surec oldu. 2018 yazini hatirliyorum da rahip krizi, kotu ekonomi yonetimi derken dolarin firladigi o gunlerde ofiste surekli haberleri takip ediyordum, arada kafayi kaldirip millete baktigimda insanlarin durdugumuz yerde fakirlesmemizi bu kadar umursamaz davranmasi cok garip geliyordu. mal misiniz 1 yil beklediginiz zam 1 gunde gidiyor biraz olsun bundan rahatsiz olsaniza gerizekalilar diyesim geliyordu. vatandasi olmasan eglenceli ulke klisesi var ya, vatandasiyiz tabiki hala ama vergimizi baska bir devlete veriyoruz artik. dolayisiyla bir tik eglenceli artik. tr haberlerini artik o cenderede olmadigini bilmenin rahatligi ile izliyor insan ister istemez. yurtdisina adim atabilmek icin konfor alanindan cikmayi goze almak gerekiyor tabi bunun icin. konfor alani insani curuten birsey. her neyse su an cok mukemmel bir iste ya da cok harika bir ingilizce ile yasamiyorum ama hayatimdan gayet memnunum. en azindan degistiremeyecegim konular ya da etki edemeyecegim siyasi sahsiyetler aldigi kararlarla hayatimi cabalarimi emeklerimi hic etmiyorlar. bir sekilde plan yapip yurtdisina cikin, yeterince cabalarsaniz biraz da sansiniz yaver giderse gerisi gelir. yurtdisinda da moraliniz bozulacak ya da zaman zaman motivasyonunuzu kaybedeceksiniz, iste o anlarda acip turkiye haberlerini izleyin, kaybettiginiz motivasyonla doldugunuzu goreceksiniz. saka degil bu arada denenmis ise yarayan bir yontemdir:) irlandadan selamlar.
-
yurt dışına taşınmak istemiyorum, türkiye artık güzel ve yaşanılası bi yer olsun yakamızı bıraksınlar istiyorum.
-
gençlikte yurt dışına taşınmaktır. bir akrabam (kadın) 45+ yaşta abd'ye taşındı, 2016'da dolar bu kadar absurd değilken burdaki güzel konumda evini satıp oradan bahçeli ev aldı, çocuklarını okullara yerleştirdi, "benim için o sayfa kapandı" derken orada aşık da oldu, burada yaş farkına takılan bir kadınken şu an hayatındaki insan kendisinden 10 yaş küçük, orada yeni bir çevre yaptı, az evvel bana iş yerindeki shift'i sırasında ses kaydı bıraktı, burada yönetici klasmanında bir işi varken orada mavi yaka minvalinde bir iş yapıyor ama mutlu, resmen mutlu. 45+ ve yepyeni hayat. nefes aldığınız her an istediğiniz her yere yerleşirsiniz.
-
30 yaşıma 1 ay kala gerçekleştirdiğim eylem. üniversite mezunuydum. askerliğimi yapmıştım. iş yaşamımda 5 yılı geride bırakmıştım. bir gün bir fırsat doğdu. ingilizcem çok zayıftı ancak kaybedecek birşeyim yok dedim ve yola koyuldum. borusan lojistik çıkışımda iki aylık maaşımı tazminat olarak vermişti. abd’de ucuz bir araba alıp, kalacağım odanın bir aylık ücretini ödediğimde cebime 15 gün beni ayakta tutacak bir para kalmıştı. önce bir avmde tezgahtarlığa başladım. kolejin esl eğitimini bitirdim. ardından bir it firmasında çalışmaya başladım. sırayla it sertifikaları almaya başladım. it firmasındaki 5. yılın sonunda, it ve lojistik alanlarındaki bilgi ve deneyimimi birlikte kullanacağım şu anki işime kavuştum. önümüzdeki ay şirketteki 3. , abd’deki 10. yılım dolacak. hiçbir şey kolay değildi. vazgeçmeyi hiç düşünmedim. geldiğime hiç pişman olmadım.
velhasıl, bunu yapmayı düşünüyorsanız, cesaret gösterin. kararlı, dürüst ve çalışkan olun. bu size yeter. her kapıyı açar.
edit: gelen onca soruya teşekkür ederim. anlaşılan “bir gün bir fırsat doğdu” cümlesi kafaların karışmasına sebep olmuş. onu netleştirmek isterim. mayıs 2010’da dv-2011 talihlisi olduğumu öğrendim. greencardımı cebime koyarak geldim. ne kaçak çalıştım, ne de turist vizesi+öğrenci vizesi+evlilik kombinasyonu yaptım.