psikologların bir meslek yasaları yok. bununla başlayalım.
devlette istihdam edilme oranları oldukça düşük. aslında gerekiyor ancak pek yüksek oranlar değil. psikoloji bölümünden mezunsanız ya gidip bir rehabilitasyon merkezinde günde 10 saat asgari ücretle çalışacaksınız ya başka bir meslek yapacaksınız ya da klinik açacaksınız.
klinik açtınız. kliniği kirası ucuz bir yerde açma şansınız pek yok. mesela üstkaynarca'da açtığınız bir psikoloji kliniğine kimse gelmez. eh, bağdat caddesi'nde, alsancak'ta ya da kızılay'da açtığınızda da 150 tl seans ücretiyle gemiyi yürütemezsiniz. kira var, faturalar var, sizin hayatınızı sürdürmeniz için gereken bir meblağ var, çalışanların maaşları var, tüm bunlar dâhil olunca masraflarınız onbinlerce liraya ulaşıyor.
türkiye'de insanlar psikologa gitmiyor. psikologa gitmesi gereken insanlar yaşam koçlarını, astrologları ve bilimum dolandırıcıları tercih ediyor. bir astrolog 100 tl'ye seans yapsa gemiyi döndürür, çünkü ne yazık ki insanlar bu şarlatanlara güveniyor..
psikolog ile psikiyatrın farkını bilmeyen veya psikiyatrı psikologun bir üst rütbesi zanneden insanlar da var. terapiye ihtiyacı var mesela, onun yerine antidepresan almayı tercih ediyor.
bu durumda psikologlara gelen insan sayısı da az. sirkülasyon düşük. hâliyle seans ücretleri mecburen pahalı oluyor.
psikologlar devlette istihdam edilseydi, her mahallede çalışan en az 1-2 psikolog olsaydı, yaşam koçları, astrolog gibi şarlatanlara tanınan imkânlar bu işin eğitimini almış insanlara tanınsaydı, rekabet artacağı için fiyatlar düşerdi. böyle bir durumda belki 50 tl'ye bile hizmet alabilirdiniz. ama hâl böyleyken fiyatlar gayet normal.
çalışma alanı kısıtlı, talep de düşük, böyle olunca düşük fiyatlarla terapi yapmak kolay değil.