bunun kadini erkegi yok. kendi ic dunyasinda huzuru bulan insan huzur veriyor. kendi ic dunyasinda huzursuz olan da huzursuzlugunu veriyor.
boyle yazinca cok basit geldi ama belki de gercekten bu kadar basittir.
huzur veren kadın
-
-
kimse kimseye huzur veremez. huzur, içsel bir oluştur.
biri digerine konfor sağlayabilir, uyumlu davranabilir, alttan alabilir. ama huzur, bi insanın içinden gelen, iç dengeyle alakalı bir histir. bunu kimse yaratamaz.
dolayısıyla böyle bir kadın yoktur.
ha ne var, anneyle ve çocuklukla çok alakalı içsel yerleşimler bunlar. evi temizlesin, yemekler yapsın, güleryüzlü ve şevkatli olsun, vs vs...
bunları yapar çoğu kadın zaten ama, bu anne. bunu bi ayırmak lazım. genel için konuşuyorum.
anne baba tipik türk ailesinden farklıysa mesela, bunların da bi karşılığı olmaz erkekte.
bi kadının size huzur vermesi(?) için hazırladığınız listeye bakip, o listeyi objektif bir gözle, annenizin cocuklugunuzdaki imgesiyle karşılaştırın.
babanıza karşı olan tavrıyla karşılaştırın.
gerçek şu ki, kötü dönemlerden geçerken insan çocukluğa regrese oluyor his bazında. çocuklukta kalmış ihtiyaçlarınız, çocukken yaşadığınız hayal kırıklıklarınız, travmalarınız pörtlüyor his olarak.
bu yüzden ben çocukluğa "insanın kürkcü dukkani" derim.
mesela benim babam çocukluğumda istikrarsız bir iş hayatı olan, fevri, sürekli iş değiştiren ve gittiği yerde yüksek egosu yüzünden asla kalıcı dikiş tutturamayan, bir üniversite (hatta lise) diplomasi olmayan ve bunu ölümcül bir sır gibi saklayan bir adamdı. üstelik gazetecilik gibi entellektuel yönü güçlü işlerle haşir nesirdi.
ve bana hep kendi ruh halini kustu. çocukluğum boyunca bana ihale ettiği "başarısız, sorumsuz, tembel bir bok parcasisin" etiketiyle beynim yıkandı.
allahtan artık iş güç kariyer konularında oldukça başarılı ve iyi bir noktadayım. ama bi 8-10 sene oncesine kadar işle ilgili en ufak (gayet de doğal olan) bi dalgalanmada acayip çökerdim. hissettiğim şey "başarısız bir bok parcasiyim" olurdu...
şimdi bu durumda, ben son derece derinden ve geçmişten beslenen bu başarısızlık hissi ve depresif ruh icinde kivranirken, nasıl bir erkek ilgisi bana huzur verebilir? hadi getir karsima koy huzur veren erkegi (ki eşim o tip bi adamdı genel profil itibariyle)
ne yapabilir? ne yapabildi?
yapamaz hiçbişey. erkek ya da kadın, feristahi gelsin. yapamaz.
illa bu kadar akut etki-tepki mekanizmaları olması gerekmiyor bunun.
bi takım kronik içsel huzursuzluk durumlarınız varsa, etrafınızdaki kadınlarla ilişkiye girdiğinizde huzursuzlanıyorsanız, muhtemelen sizin de geçmişten getirdiginiz derinlerde saklanmış bir takim sorunlariniz vardir geçmişinizle ilgili.
ki hepimizin az ya da çok var. türk ailesi profili genel olarak sorunlu bir model çünkü.
sonuç ve özet: huzur, içsel barış ve tamlık hissiyle alakalı bir memnuniyet halidir. kimse kimseye bunu veremez.
ha varolan, süregiden huzurunuzu bozabilir bak. ona bisey demem. olabiliyor bu çünkü.
o zaman da ayrılırsın biter bilader.
tohumuna para mi saydın
ha kronik olarak huzursuz-sorunlu kadın profillerini tercih ediyorsan ilişki için, bu da dönüp çocukluğunda cevap araman gereken bi soru. dünyanın suçu değil, sen seçiyorsun bu profili demek ki bilmeden -
karım olmadığı kesin