asker selamı yapmak zorunda olmayan bir kişi tarafından söylendiği iddia edilen söz. insanların zorunluluğunu belirlemek düpedüz faşizmdir, hattâ faşizmin varabileceği en son noktadır. herhangi bir kişiyi, “gol attıktan” sonra ahlâkî ve politik olarak yargılamak nasıl bir zihniyetin ürünü olabilir ki?
meseleye pragmatik açıdan baksak bile bir karşılığı yok. sanılanın aksine, canı burnunda savaşan askerlerin kafalarını takacakları en son şey, milyonlarca lira maaş alan kişilerin anlamsız bir sportif faaliyetteki başarı durumlarıdır. açık yüreklilikle söylüyorum, ben askerden kaçmak için kilo almaya çalışan birisiyim ve elimden geldiğince vatan-millet-sakarya edebiyatı yapmamaya çalışıyorum. canı burnunda savaşan askerlere sessiz bir şekilde, dualarımla yardımcı olmaya çalışıyorum. ancak hemen hepsi bedelli askerlik yapmış kişilerin prim kasmak ve şov yapmak için “asker selamı” vermeleri gerçekten bana çok ilginç geliyor. hele bu tip insanların verecekleri veya vermedikleri asker selamını bu kadar önemsemek, ne bileyim, boş bakkallıktan başka bir şey değilmiş gibi duruyor bence.