üniversite sınavlarına hazırlanıyorum, dikkatimi çeken bir karşılaştırma oldu bu.
özel üniversite tıp fakültelerine burslu puanım yetecek seviyedeyim ama hasta şiddetiydi, doçent mobbing'iydi, hastaların açacağı tazminat davalarıydı, zorunlu doğu hizmetiydi, 36 saat nöbetlerdi derken arada kaldım.
5200 tl + prim + sokak sokak özgürce gezme + 16.30 dendiği an mesainin bitmesi + ayakkabı yardımı + bayram ikramiyesi + grev hakkı dikkatimi cezbetti.
2300 tl için değmez diyorum diğer bütün risk ve dayaklar.
hayata bir defa geliyorum.
keciboynuzumu yedim bekliyorum8 profili
-
doktor 7500 tl vs çöpçü 5200 tl
-
yoga yapan herkesin yoga hocası olması
instagram'da ve çevremde gözlemlediğim doğa üstü durum.
yoga'ya başlayan herkes 2 seans sonra yoga eğitmeni kursuna gidiyor ve 2 seansta da yoga hocası oluyorlar.
genelde çekilmez tipler oluyor bu yogacı kadınlar ama yoga taytları sebebiyle takipten çıkmıyorum. -
yatakta bana kant diye bağır diyen hegelci kız
dirty talking seven kadınlara bayılırım. hayatı sınırlarında yaşamayı, farklı deneyimleri tatmayı ve yeni ufuklara yelken açmayı düstur edinmişimdir.
odtü sosyoloji bölümünü bu yaz bitirmiş, limon memeli ve tahta popolu da olsa entelektüel birikimyle beni etkilemiş, narin, kemik gözlüklü, kıvırcık saçlı sempatik hatun ile geçen hafta sözlükte tanıştım.
hatun sevimli, seksi değil. ama hegel konuşabiliyoruz, wittgenstein'ın zırvaları hakkında hem fikiriz, engels ile ilgili çatışmalarımız olsa da yapıcı bir bağlamda tutabiliyoruz.
vegan mutfağına hakim olduğumu söyleyip, "sana vegan burger yapmamı ister misin evde, bol nohutlu" diye bir öneride bulundum. dün eve geldik, vegan menümüzü bitirdik, tuvaletlere gittik tabii o kadar lifli gıda boşaltımı hızlandırıyor. kız tam bir hegel hastası, ben de müdahale etmiyorum. henüz genç ve heyecanlı.
bir centilmen olduğum için detayları vermeyeceğim ama gecenin sonunda onu o 45 kg ağırlığı ile kucağımda buldum, öpüşüyoruz. ayıp olmasın diye memelerini de okşuyorum ama sanki harun abinin memeleri gibi. hatta harun abinin daha büyük.
yatağa geçişimizle hatunun gözleri belerdi, göz bebeği küçüldü ve:
"saçlarımdan çek ve "kant" diye bağır bana" dedi. inanılmaz bir kan akışı ve heyecan eşliğinde ona defalarca "sen kantçısın" "sen aslında tam bir kant perversin" "hegel'in diyalektiği tam bir çöp ve bunu sen de biliyorsun seni küçük adi gizli kantçı" diye bağırdım.
çığlıklar, multiple orgazmlar eşliğinde yatağa yığıldık. bir süre tavanı izledik sessizce.
hegel ve kant büyük adamlar. -
rakının tadının berbat olduğunun kabullenilememesi
maalesef böyle bir gerçek var.
önceki akşam yalıkavak sait'teyiz. güzel ahtapot ızgara, lakerda ve deniz levreği yemek istiyorum. çok bir şey istemiyorum yani.
arkadaşlar tutturdu raki iç rakı iç rakı iç, abi şalgamla çok iyi, abi çay ile iç efsane damarlı.
dedim arkadaşlar bakın bu yiyeceğim yemekler için doğru olan içecek rakı değil. sizin lümpen, bayağı, averaj alışkanlıklarınızdan artık bıktım. beni zorlamayın. tam deniz kenarı köşe masadayız resmen ortalık çınladı, dalga seslerine karıştı çınlama.
bunlar bir bozuldu, bir içerlediler. sanki analarına küfrettim. yani anasına küfür etsem bu kadar bozulmazlar. neyse, urla symposium dömisek sipariş ettim.
rakı maalesef dünya klasmanına girebilecek bir içecek değil. yüzü artık alkoliklikten kıpkırmızı olmuş, karaciğeri yağlanmış, siroz tiplerin, teneke ağızlı kofiklerin sevdiği bir içecek. -
yazarların espri tarzını yansıtan diziler
-
münhasır kebap
ulan ne güzel be ülkemle gurur duydum.
en işlek caddede porno oynuyor ve kimse umursamıyor.
bir de derlerdi ki cinsel açlık falan filan.
artık biz de bir norveç, ne bileyim bir amsterdam'ız.
0.11'de video çekmeye başlayan habersiz çocuğun da verilmiş sadakası varmış. habersizce ekranı çekecekken araya tam zamanında hızır aleyhisselam gibi tramway giriyor imamoğlu sağolsun. belki çocuk anasına babasına bacısına yollayacaktı o videoyu. -
yemeksepeti'nin müşterilerine hiçbir şey vermemesi
yüzyıllardır kullanıyoruz şu dümdüz siteyi. ya ben anama babama bu kadar sık uğramıyorum. adamlar sırtımızdan zibilyon para kazandı. kimse gelip iyi hizmet, kolaylık falan demesin. mevzu daha derin.
insaf aç gözlü nevzat, 1000'de 5 de olsa bir puan ver (nakit amk fasülyeden puan değil şimdi verdiğin gibi) ne bileyim müşterilerini gör biraz. sadık müşterilerine bir içecek ne bileyim bir zeytinyağlı ekle hediye. azıcık bir rakibin çıksa anında seni sallamaya hazır bir müşteri kitlen var.
hadi bizi geçtim, restoranlardan aldığı marjlar da cabası. joker indirimi denen şey önce bindirim sonra indirim, çoğu da tırt restoranlarda. telefonla sipariş verince artık daha ucuz menüler sunuluyor. ayrıca müşteri servisi denen robot chat de doğrudüzgün çalışmıyor yarım saat bekliyorsun. "sizi bir dakika bekletebilir miyim restoranla görüşüyorum" deyip 10 dk cevap vermiyorlar. yalandan "siparişiniz yolda" mesajı atıyorlar.
çekiliş diye kaktırılan markalar da hediye verebilmek için üstüne para ödüyorlar yemeksepetine.
çok kinliyim sana yemeksepeti. oysaki önceleri böyle miydik? -
türk çocuklarının sürekli bağırıp ağlaması
gerek yurtdışı tatillerinde, gerekse türkiye içinde turistik bölgelerde yaptığınız tatillerde daha net gözlemleyebileceğiniz sinir bozucu hadise.
elin almanının rusunun 3.5 yaşındaki bebesi sandalyede oturup herhangi yardım almadan eline çatal bıçak alıp köftesini parçalar yer, bizim 6 yaşındaki ayaz uras kuzey alya mira burnundan sümükler akarak ağlarken yerde sürünüp sandalyenin bacaklarını sinirden kemirmekle meşgul.
herhangi bir cafe/restorana gidersin, çocuklar çığlık çığlığa, en ufak işini yaptırabilmek için çığlık atıyorlar. anne/baba çocuğun maskarası olmuş, bağırmasın diye üzerine cep telefonunu fırlatıyor, her dediğini yapıyor. bir kısmı da artık o kadar hissizleşmiş ki çocuk çığlığı kulağına fısıltı gibi geliyor.
doğru düzgün ilgilenmeyecekseniz yapmayın şu çocuğu.
işin enteresan tarafı bunlar güya yeni dönemin "ilgili/anlayışlı/çocuk psikolojisinden anlayan" ebeveynleri.