bir daha kimseyi onun ‘kadar’ sevemem hissi atlatılır. onu sevdiğiniz kadar, hatta daha fazla sevebilirsiniz.
ama bir daha kimseyi onun ‘gibi’ sevemem hissi aşılmaz.
bu ikisi çok farklı.
‘gibi’ bir tarzı niteliyor, ‘kadar’ miktarı.
doremifa4 profili
-
bir daha onu sevdiğim gibi kimseyi sevemem hissi
-
17 ocak 2019 kahramanmaraş starbucks rezaleti
kompleks bozukluğu yaşayan, kişilik problemleri olan maraşlı ve müşteriyim param var istediğim gibi davranırım zihniyeti birleşimi.
bahsi geçen piazza avmnin bir mağazasında öğrenciliğim sırasında çalışmıştım daha önce. bu tarz oluşumlar sık sık gelir, ego tatmini bekler... bir de çalışanların gözünden bakmak lazım.
benim de yaşadığım bir olayda;
kredi kartı ile alışveriş yapmış bir hanımefendi, aldığı ürünü iadeye getirmiş para iadesi istediğini söylemişti. şirket prosedürleri nedeniyle kredi kartı ile yapılan alışverişin iade tutarını nakit olarak tarafına veremeyeceğimi, kredi kartına iade yapabileceğimi oldukça basit bir dille izah ettim. kartını vermeyeceğini söyledi. bunun üzerine mağazamızda adına bir sanal kart oluşturabileceğimi ve iade tutarını bu karta yatırabileceğimi söyledim. sanal kartı hem mağaza hem de onlineda kullanabileceğini söyledim. hanımefendi bunu da kabul etmedi. iade yerine değişim yapmasını önerdim. yine kabul etmedi. para iadesi istediğini söyledi. müdürümü arayıp konuyla ilgili inisiyatif alabilir miyim diye sordum, müdür kredi kartı ile ödenmiş ürünün nakit iadesini kendisinin de yapamayacağını, bununla ilgili inisiyatif kullanılamayacağını, müşteriye karta iade yapmamı söyledi. yeniden müşteriden kartını istedim ve bana sen kim oluyorsun da benim kartımı istiyorsun diye ani bir şekilde yükseldi. önce nezaketle durumu idare etmeye çalışsam da, “ben bilmem ne bilmem ne’nin kızıyım, kovdururum seni” seviyesine düşünce ben de biraz çirkinleştim haliyle... varoluşsal problemlerini para gibi unsurlarla örtmeye çalışan zavallılar bunlar. ne yazık ki adı geçen şehirde sayıları çok fazla... -
teoman'ın en iyi şarkısı
hiç düşünmeden (bkz: mavi kuş ile küçük kız)
biraz düşününce (bkz: çölde çiçek)
o bitince (bkz: rapsodi istanbul)
kararsız kaldım son kararım (bkz: saat 03:00)
yok yok bu sefer kesin. (bkz: ne ekmek ne de su)
hepppsi güzelmiş be. varol teoman. -
bir kıza verilebilecek en güzel hediye
en güzel hediyeyi bilmem ama, bana gelen en güzel hediyeyi anlatıyorum toplanın.
2018’in 8 mart günü, kadınlar günü olduğu için iş yerinde bütün arkadaşlarıma eşlerinden-sevgililerinden çiçekler geliyor. üzerinde kısa samimiyetsiz notlar, kıskanıyor muyum bana gelmediği için acaba diye düşünüyorum ama hayır. ölü çiçekleri sevmiyorum sadece. yaşatmayı, yaşarken sevgi vermeyi daha çok seviyorum. ölü bir çiçek buketiyle mutlu olmayı beceremiyorum ben onlar gibi, saksıdaki çiçeklere su verip onlarla konuşmak çok daha gerçekci bir sevinç gibi geliyor bana...
mesai bitiyor. erkek arkadaşımla henüz yeni tanıştık, ondan bi kutlama pek de beklemiyorum. ama içim içimi yiyor birileri kadınlar günümü kutlasın istiyorum...
erkek arkadaşımla akşam yemeği için sözleşiyoruz, iş çıkışıma geliyor. eve geçip yemeğe başlıyoruz ama benim aklım hala kadınlar günü kutlamasında. istediğim bir çift söz, fazlası değil... erkek arkadaşım birden kalkıp gidiyor, elinde bi poşetle geri geliyor. poşeti bana uzatmasını beklerken karşıma oturup elimi tutuyor ve şunları söylüyor: “bundan bi kaç sene önce, annem ve ablamlarla avmye gezmeye gitmiştik, üç kadınla alışverişe çıkma hatasına düşmüştüm” (bir yandan gülüyor, ben bu konuşma nereye gidecek diye heyecanla bir sonraki cümlesini bekliyorum) devam ediyor... “bir sürü mağaza gezdik, artık tabak bardak çatal görmek istemiyordum. sonra bu kedili kupaları buldum çok beğendim. ikisi birlikte satılıyordu, alsam diğerini hediye edebileceğim kimse yoktu. ama o kupaları aldım. hayatımın geri kalanında her sabah birlikte çayımızı her akşam birlikte kahvemizi içeceğimiz kıza saklıcam bu hediyeyi diye rezerve ettim. 3 yıldır sahibini bekleyen bu kupa senin, kadınlar günün kutlu olsun”
bu konuşmanın üzerine teşekkür etmek yerine sıkıca sarıldığımı hatırlıyorum.
ben o gün sadece üzerinde rengarenk kedi resimleri olan şahane bir kupa değil, dünyanın en güzel kalbini hediye almıştım...
edit:ayrıldık