büyük bir lidere olan saygının neticesi olan kapaktır. böyle büyük adamlarının uluslar üstü bir etkisi olduğu için şaşırılması tuhaftır. bir yazar arkadaşın da dediği gibi adamların gandhi’yi mandela’yı da kapak yapması gibi bir durumdur.
burada her şeyde böyük oyun arayan tiplerin de yok xxx zamanı neredeydiniz, o zaman niye ülkenizdeki türklere atatürk’ü anlatmıyorsunuz gibi yakarışları da trajikomiktir. olm ne istiyorsunuz almanya oturup kemalizm üzerine bir politika mı yürütsün? bizim hükümete mi küssün? adamlar ülkemizin kurucusunun ne denli büyük bir adam olduğunun farkında ve kendisini onore ediyorlar hepsi bu kadar. bir hukuk devletinde, ülkenin seçilmiş hükümetinin iç işlerine müdahil olup kemalizm politikası mı yürütsünler? atatürkçü subayların hesabını mı sorsunlar? hey allahım ya.
kavimlergocundekaybolanvelet4 profili
-
alman dergi damals'ın kasım ayı kapağı
-
insanı en sakin anında bile sinir eden şeyler
(bkz: ağız şapırdatma)
editto : gelen yeşiller üzerine sakız çiğnerken çıkarılan ses de dahil. * -
hayatında hiç starbucks'a gitmemiş insan
çok da bir şey kaybetmemiş insandır lakin bu starbucks = kazık denklemini kim yerleştirdiyse helal olsun. efendim eğer istanbul'dan bahsediyorsak starbucks kazık falan değildir. hiçbir özelliği olmayan, keko işletmecili kafelerdeki türk kahvesi, filtre kahve gibi ürünlerin fiyatlarıyla aşağı yukarı aynıdır. ama en azından burada, cadde üzeri bilmemne dünyası/diyarı/evi gibi, ürünlerinde hiçbir kalitenin olmadığı fotokopi kafelerdekinden daha iyi kahveler tüketirsiniz, daha nezih bir hizmet alırsınız.
edit akbayram: arada sırada starbucks'ta oturan insan. öyle müdavimi falan değilim. -
mahalle arasında düğün yapmak
çok müthiş bir kültürdür. bizi yapan mühim bir değerdir. mesela neredeyse 10 saattir aşağıda davul zurna çalıyor, camdan bakıp aman allahım ne yüce bir kültür diyorum, eşime dostuma fotoğraflar gönderip baksana bizi biz yapan değere, nasıl şirin öyle değil mi diyorum. mal mısınız lan allah aşkına, öperler öyle kültürü. bundan bilmemkaç yıl önce yaşadığın yerde herkes herkesi tanıyor haliyle herkes ortamda şen şakrak diye şimdi apartman arasında, çevrende adını dahi bilmediğin bir sürü insanı o gürültüye maruz bırakmanın neresi kültür ? öyle saçma duygusallıklara giriyorsunuz ki hani bizim milleti tanımasak hobbit şenliği falan zannedeceğiz. köy yerinde, kasaba yerinde ne bileyim biraz daha izole olmuş yerlerde ne yaparsan yap ama gelip şehir hayatında böyle saçmalıklara kalkışmayın ne olur ? az biraz düşünce, saygı, mantık lütfen.