masanın işveren kısmında olan biri olarak ben de size nacizane ilgili entry'deki ukalaca yazıyı dikkate alıp moralinizi bozmamanızı öneririm.
siz kitap okumayı seviyorsanız kitap okuduğunuzu yazmaya devam ediniz. kitap seven adamdan zarar gelmez.
4 ay çalıştıysanız 4 ay çalıştığınızı da yazınız. "giden mi suçludur her zaman?" demiş şair. utanmayınız. her şeyi tüm samimiyetinizle anlatınız. biz de kendi şirketimizde işçiyiz. biliriz abidik gubidik şeyleri. ayılıp bayılmıyoruz şirketimiz diye. anlarız.
kimse sizin arkanızdan gülmüyor bizim şirkette. insani olarak yakışmaz. rahat olunuz.
bahsedilen abuklukların çoğu acemilikten, işsizliğin verdiği stresten, para kazanamamaktan, para kazanabilme ihtimalinin heyecanından. sırf ukalalığına iş görüşmesine gelen arkadaşlar tabii ki varlar ama sinir bozmaya değmez. genelleme yapmaya da hiç değmez.
hasbelkader bir okulu bitirmiş, hasbelkader iş bulmuş, masanın işveren tarafına geçmiş olmak insanlara böyle ukalaca parmak sallamakla öğüt vermeyi gerektirmez. nacizane tavsiyelerinizi insanlarla paylaşmanız, onlara yol göstermeniz çok hoş bir düşünce ama üstten bakan bu kibirli tavra tahammül göstermek çok zor.
işveren masasında oturan arkadaşlara empati dolu günler diliyorum. siz hala sıkılmadınız mı böyle bilmiş yol göstermelerden. kusura bakmayın arkanızdan biz de size gülüyoruz.
dylan barrett2 profili
-
iş görüşmesi
-
19-20 mart 2016 terörün millet ekonomisine darbesi
merhaba,
milletimizi ayrı, ekonomimizi ayrı sikeyim.
saygılarımla,