ben bunu anlatıcam ya.
benim üniversite okuduğum yıllarda internet öyle her evde yoktu, hele hele yer minderlerinden tasarım harikası yarattığımız evimizde kesinlikle yoktu. 3210 devri olduğu için akıllı telefon falan da yok. cdciden film kiralayıp izlemek var, tavla oynamak var, park bahçe gezmek, oralet içmek var ve sizi temin ederim benim bir mail adresim yok üniversite 2. sınıfta olmama rağmen.
bir gün erkek arkadaşımın kankasıyla geziyoruz. dedi ki benim bi maillerime bakmam lazım internet cafeye gidelim. tamam dedim çünkü internet cafenin ne olduğunu çok şükür ki biliyorum. bölümümden dolayı sürekli bi şeyler araştırmaya gidip çıktıya tüm harçlığı yatırıp çıkmışlığım çok. neyse oturduk, yengesine çay söyledi msne girdi ki o esnada kesinlikle ne olduğunu bilmiyorum, biraz takıldı sonra hadi gidelim dedi. tam kalkarken gerizekalı herif dedi ki bana "ya senin mailini de ekleyim." ya demesene? sana ne acaba benim mailimden? her gün görüşmüyoruz sanki!
ulan yok yok. mailim yok benim.
yok benim mailim dedim. kendisi işgüzar bi insan olduğu için geri oturdu. yahu öğrencisin, her dakka para yazıyor sana ne milletin mailinden! bu kadar insan sevgisi, bu kadar yardımseverlik niye acaba! alalım sana bi adres ya lazım olur dedi.
ben de heveslendim hemen, taaam alalım dedim ve gözleri kalp olmuş imoşına döndüm bi anda. ne olsun dedi. yani orada bence direkt isimsoyisim alsa ve bana fikrimi sormasa olurdu çünkü ben dünyanın en ciddiyetsiz insanıyım, o sıralar daha çok.
erkek arkadaşımla aşırı uyumlu bi çifttik. zaten o oldu, daha da kimseyle uyamadım. çok eğlenceliydik ve insanlar ikimize delimanyak lakabını takmışlardı. moreller bozulunca falan bizi çağırırlardı çünkü biz maymundan geliyorduk ve şebeklik yapıp duruyorduk. onun en sevdiği sayı 7, benimkisi 8.
anladınız di mi konunun nereye gittiğini? olsun ben yine de anlatıcam.
delimanyak78@mynet.com şeklinde bir adres aldık ve nasıl giriş yapacağımı bile bilmediğim bir mail adresim olduğu için dünyanın en mutlu inanı benim. peki bu kadarla bitti mi ergenliğim? tabii ki hayır. her konuda ergenliğini sonuna kadar yaşamış bi insan olarak erkek arkadaşıma da manyakdeli87@mynet.com adresini aldıktan sonra mekandan çıktık.
ama bu kadar, bu mail konusu uzun süre açılmadı. keşke bi daha hiç açılmadı deyip yazıyı burada bitirebilseydim.
bir yıl sonra bilgisayar dersindeyiz ve hoca maile dosya ekleyip göndermeyi öğretti ve vereceğim adrese herkes bir dosya ekleyip göndersin dedi. o an yaşadığım sevinci, mail adresini alan arkadaşa duyduğum minneti anlatmamın bir yolu yok. benim de bir mail adresim var sevincinin hüsrana dönüşeceğini kim tahmin edebilirdi ki? ben kesinlikle değil. güzelce dosyamı ekleyip mailimi attım. hoca delimanyak78 kim dediğinde gururla "benim" dedim. çünkü büyük ihtimalle dosyayı sadece ben doğru eklediğim için bana sesleniyordu. asdsdfdg.
"kızım düzgün bi mail adresi alsana bu ne böyle" dedi.
ben konuyu anlamamış olacağım ki aynı mallığı bir kere daha yaptım. bir üniversiteye iş başvurusu yaptım, kabul edildim ve görüşme esnasında mail adresimi istediler. hala gerzek gerzek ulan ya var benim mail adresim var diye seviniyorum. zerre utanmadan, son derece şuursuz bi şekilde mail adresimi söyledim. adam gözleri kocaman olmuş bi şekilde baktı baktı ve bilgi işleme gidin de size isim soyisim şeklinde bi adres versinler dedi.
inanmıycaksınız ama o an anladım. artık anladım, nihayet anladım. en sonunda idrak ettim.
eve gidince o sıralar ilkokulda olan kardeşime gidip bana bi mail adresi alsana dedim. çünkü evet hala nasıl alınacağını bilmiyordum. onun mail adresi alırken nasıl dalga geçtiği konusunu şu an konuşmak istemiyorum.
bilgi işlem mi? olm bulamadım yerini, mail adresi alamayan insanım nasıl bulayım allaseniz.
alfabetik zorlama2 profili
-
ilk e-mail adresi
-
15 mart 2016 ankara bomba ihbarları
tabii ki asılsız olanlar vardır, laf olsun diye arayan ruh hastaları bile vardır. sinirimizi bozmak için yapılan ihbarlar da vardır.
ama bence hepsine itibar edin. ihbar olmayan yerlerle ilgili tahmin yürütüp onlara da itibar edin.
son 1 saat içinde çayyolu, bilkent, ostim istikamatinde helikopterler karınca gibi gökyüzünü kapladıysa her türlü uyarıya itibar edip her türlü tedbiri almak zorundayız.
evet ankaralılar olarak kafayı yedik ve itibar etmeyin yea bişi yoktur tepkileri de bayağı canımızı sıkıyor.
griydik, memurduk şimdi korkak ve paranoyak olduk.