kingofthemountain2
profili

  • fakirlerin gereksizce zengin gibi yaşama saçmalığı

    sosyal medya platformları ile hayatımıza enjekte olmuş hastalıktır.

    (bkz: ayranı yok içmeye, tahtırevanla gider sıçmaya)

  • insanın ölüyorum sandığı anlar

    on iki metre derinliğinde dökme taşlardan yapılmış bir iskele. derin bir soluk alıp dalıyorum. antrenmanlıyım, iki buçuk, üç dakika kadar su altında kalabiliyorum ve o sürede zıpkınla avlanıyorum.

    süre tahminim yok ancak son anlarım, elim boş, çıkmam lazım. o esnada bir, bir buçuk kilogram civarında bir karagöz gördüm ancak atış menzilim dışında. karar verdim birkaç saniye daha bekleyebilirim. zıpkının şişine birkaç dokunuş yaptım, dikkatini çekmek için.

    şansım yaver gitti, balık yaklaşıyor. atışımı yaptım, kaçırdım. artık hızlıca çıkmalıyım dedim ve yukarı yöneldiğim anda bamm!!! bacağım iki kaya arasına nasıl girdiyse (muhtemelen balığı beklemek için yattığım kayalara yerleşirken ve sağa sola bakınırken ) sıkıştım.. panikle yukarı çıkmak için dozu artırdım ve tibia ( kaval ) kemiğimden gelen çıtırtılarla anladım ki baçagım kırılacak. on iki metre suyun altındayım baçagım sıkımı çıkamarayıp ölecegim, biliyorum..

    o esnada paniğimi dindirip dedim ki o bacak nasıl girdiyse çıkmalı. ayağımda yetmiş beş santimetre pala uzunluğu olan bir palet var. sakinleştim kısacık zaman diliminde çıkardım !! hadiii diye haykırdım içimden, ölmemeliyim! kayaya topuğumu vurup yukarı yöneldim, dayanamıyorum artık. biliyorum yukarı çıkarken bedenimdeki basıncın azalmasıyla hücrelerim, kanımdaki son oksijeni kırıntılarını kullanacak ve bayılacağım. böyle durumlarda fiziksel güdünü durdurmaz, solunum yaparsın, hali ile çigerlerini su ile doldursun. bütun detayları biliyorum işte, öleceğim...

    son birkaç metrede sanırım, hatırlamıyorum. bayılmışım ve ilk soluğu suyla almışım.. ölmedim...

    topuğumu kayaya vurduğum esnada zıpkın dahil belimde bağlı beş kilogram ağırlığı çözdüm (acil durum için tel elle açabiliyorsun) ve dibe bıraktım. üzerimdeki neopren elbise ekstra ağırlık yokken bir can yeleği gibi beni pozitif yüzer ( su üstünde tutuyor ) hale getiriyor. ve çok şanlıyım ( genelde o tip durumda yukarı bakarak çıkarsın ) sırt üstü yüzeye çıkmışım. ve hepsi toplam bir dakika bile sürmedi...

    kendim için çok önemli dersler içeren bir olaydır. belki ayrı başlıklarda bunlara değinirim..

    edit: imla