* pozisyon yüzünden vajinaya dolan havanın pırtlayarak çıkması
* partnerin çığlık desibelini tüm komşulara iletecek kadar çıkarması
* tam odaklanmışken yapılan pozisyon değişikliği
* kadının orgazma yaklaştığında aldığı yüz ifadesi (devam etsem mi, yoksa dursam mı. acı mı çekiyor, gelmek üzere mi ikilemi)
* yine kadının, orgazma yaklaştığında hırçınlaşıp fark etmeden size zarar vermesi. çizmesi, acı eşiği olarak dayanılmayacak düzeyde ısırması yada tırnaklarını geçirmesi
* ph düzeni bozulmuş bir kadının vajina kokusu (bkz: mantara bağlamak)
* oral yapmayı pek beceremeyen kadının, dişlerini rende eyleyip size zevk verdiğini sanan yüz ifadesiyle acı çektirdiğini fark etmeden katliama devam etmesi.
* youtube'un beyinsiz playlisti. olaya uygun müzikler çalarken birden ankaralı namık çalması
* aceleci yatağa geçiş esnasında çoraplarını çıkarmayan kadın (acaba ne zaman çıkaracak) düşüncesiyle yitip gitmek.
* haz dolu geçen ön sevişme bitip, penetrasyon aşamasına gelinince bir türlü paketi açılmayan prezervatif ve açıldığında da bir türlü takılamaması. geç ulan işte hain !
* çok ağır küfürler eden kadın, tamam fantezindir eyvallah da ana bacı katma amk !
ferreli koyun kavalcisi4 profili
-
seks yaparken konsantrasyonu bozan şeyler
-
türkiye'ye bir gün komünizm gelecek
-
fatihaltayli'yi abdye tatile yolluyoruz kampanyası
bence kargoya verebiliriz, mal sonuçta.
-
varoluş acısını dindirmenin yolları
tüm varlığını alıp, kendini doğaya adamak. adeta bir tarzan gibi yaşamak.
bizden önceki tüm nesiller savaşlar verdi, öldüler, sakal kaldılar. yokluk çektiler, açlıktan, hastalıktan öldüler. dünya düzeni kapitalistleşince artık savaşacak sınır ve bayraklar kalmadı, herkesin savaşı bireysel zenginlik hırsı ve tüketim. bu da bizi en tehlikeli savaşın içine attı. insanın kendiyle verdiği savaş.
doğanın parçası olduğumuzu kabullenmeyip asfalt ve betondan şehirler yarattık. parçamız olan yeşili şehir süslemesine çevirdik. bu yüzden kendi kafeslerini üreten hayvanlarız ve bu kafes yıkılmadan özgür ve tamamlanmış hissetmek zor. kendi ellerimizle ürettiğimiz yok edici bir robotun, milyarlarca parçasından biriyiz, işlevselliğimiz sürene kadar kullanılıyoruz ve tamirci ölüm arızalı parçaları değiştiriyor.
her şeyi yıkmamız lazım ve insan olmanın değerini görmemiz lazım. öfke ve kinle birbirini katleden canlılarız, hangimiz kızdığımızda elimizdeki parayı, evimizi yada arabamızı yakıyoruz. kızdığımızda başkasına zarar veriyoruz demek ki insan bilinci egolarının kuklası. ben merkezli olmaktan kaçıp doğa ananın kollarında anadan üryan sevişmek lazım.