hayatımda ilerledim dediğim zaman kendim yine aynı noktada buluyorum.gecen sene bu zamanlar salak bir siteden ev arkadaşı arıyordum,daha doğrusu kalacak ev.baya sokakta kalmışım,ne param ne gidecek yerim var.rica minnet milletin evinde kalıyorum ama nasıl kanıma dokunuyor,hayatımda hiç kimseye muhtaç olmamışım.sonra hem para kazanarım hem de kalacak yerim olur diye yatılı bakıcı olarak işe girdim ilk.
tabi bu noktada kahramanımız hayatın sillesini yemeden durabilir mi? hayatımda görmediğim muameleyi gördüm orada,aşağılandım,saçma sapan insanlarla hem uğraştım hem de koltuk köşelerinde yaşamak zorunda kaldım,3dil bilen hizmetçi oldum,bide ev kameralıydı tuvalete kaçıp kaçıp ağladım.kaçtım tabi sonra oradan.kiralık oda bulmak için daldım siteye,ev ilanlarının çoğunun,eve çok sık uğramayan 31ci amcaların açtığı ilanlar olduğunu fark ettim ilk ,ihtiyacı olan bayanlara kucak acıyorlardı,tamamen allah rızası için.evde kalsın,korusun,kollasın,ben eve gelince arkadaşlık yapsın vs vs bazısı da özellikle ''özel ricalarım''olacak diye belirtiyordu.rahat 30-40 ilan gördüm böyle .hatta bazıları mesaj atıp niyetlerinin aslında ne kadar iyi olduğunu kanıtlamaya çalışıyorlardı,bazısı da parasız kalacak yer ne olur yani haftada 2-3 ben geldiğimde sevgilim gibi yapsan diyorlardı. bakınız sitede fotoğrafım,ismim falan da yok.sonra eve bakıcı arayan ama maaş ödemeyen tipler de vardı,mühim olan insanlık,sevaptır diye evimizi açıyoruz,3 çocuğumuz var bakar ablalık yaparsın,hem de seni müşkül durumdan kurtarmış oluruz diyorlardı.3 kuruşluk beyniyle ayda en az 2000-2500 vereceği yatılı bakıcıyı bedavaya üstelik sevap kazanarak elde edecek,bakar mısınız sülün osmana ?
10-15gün böyle ilanlarla uğraştım,hiç huyum değildir küfür etmek ama dayanamadım bazılarına saydırdım,içimden bir çingene çıktı aman allahım.neyse,sonunda gerçekten düzgün biriyleriyle karşılaştım,yaklaşık 1 senedir yaşıyoruz.yani oda kiraladım,ev arkadaşlarım var,çok sevdiğim bir muhit,işim yok ama azıcık paramla yaşıyorum,işsizliğime rağmen mutluydum.
sonra eve başka bir kiracı daha aldılar,2 aydır cehennemi yaşıyorum.mental olarak kaldıramıyorum da,önceden ya boşver zaten odandan çıkmıyorsun diyordum ama sürekli saçma sapan sorunlar yaratan,evin ve sizin güvenliğnizi hiçe sayan bir adet malla yaşamak cok zor.evim gibi gördüğüm ev artık benim için bulunmaktan hiç hoşlanmadığım,gidecek yerim de olmadığı için mahkum olduğum bir mekan.dün yine o siteye kayıt oldum.hiç bir şey değişmemiş,hala eli s.kinde herifler zor durumda kalan kadınlardan yarar sağlamaya çalışıyor.
ne hallere düştüm diye kendimi yiyip bitiriyorum.bir eve çıkamıyorum,iş bulup para kazanamıyorum,başarısız,gereksiz bir insanım diye.hedeflerime ulaşmayı geçtim yaklaşamadım bile.27 yaşındaysanız ve hayalinizdeki sizden uzaklardaysanız hayat çok zor sayın okuyucular.
bu başlığa gelip içimi döküyorum,sonra dingilin teki çıkıyor saçma sapan şeyler diyor,iyice tepem atıyor,iyice nefret ediyorum insanlardan.bu muydu yani hayat diyorum? hayatın amacı bu mu ? ben zaten sikik hayatımın yükünün altında eziliyorum,bir de senin” çok önemli düşüncelerini”duymak zorunda mıyım?
umarım bir gün şu başlığa girip güzel gelişmeleri yazarım,sevincimi paylaşırım.kendi kendine yeten,bağımsız,güçlü bir kadın olarak hayatımı sürdürebilirim.
hayatafransiz3 profili
-
ekşi itiraf
-
ekşi itiraf
kuruş hesabı yaparak yaşıyorum sözlük.yediğim içtiğim her şeyi de hesaplıyorum günlere bölüyorum.doymadım bir yumurta daha yicem desem öteki gün yiyecek yumurtam olmuyor.
böyle saçma bir hayat yaşıyorum.sosyal hayat zaten imkansız.dışarıda bir kahve içsem bütçem sarsılıyor mesela.kimseye hesap ödetmeyi de sevmiyorum,doğal olarak eve kapanıyorum.
arada çıkıp yürüyorum herkesin yaşadığını görünce daha da moralim bozuluyor,çünkü ben yaşayamıyorum sadece nefes alıyorum.
hani mezun olunca hayatım güzel olacaktı? işsizlik yüzünden hayata başlamadan hayattan koptum. öğrenciyken böyle fakirlik yaşamadım ben,bu yaştan sonra bu durumu yaşamak tüketiyor.resmen fakirim .bu duruma düşmüş olmam beni çok utandırıyor.
bu başlık ağlama duvarım oldu resmen çünkü normal hayatta hiç kimseye bu kadar dipte olduğumu göstermem.
resmen türk filmlerindeki fakir ama gururlu gencim.neyse en azından bazılarınız hayatına şükretti değil mi ? -
ekşi itiraf
tükendim.
önce evsiz kaldım.
sonra mezun oldum
iş bulamayınca param da bitti
aylardır ev ev geziyorum,nazikçe kovalanıyorum .kovalandıkca yeni yer arıyorum.
baktım olmuyor, yatılı bakıcı oldum geçenlerde.
ne kadar kötü durumda olduğumu idrak ettiren şey de bu oldu. her an ağlamak istiyorum. her an kameralarla izlendiğim için tuvalete kaçıp kaçıp ağlama krizlerini atlatmaya çalışıyorum.yıllarca kendi başıma yaşadım ,kimseden bir şey istemedim , çabaladım okulumu bitirdim, ama hiç bu kadar zor bir durum yaşamadım.burada bir saniye bile kalmak istemiyorum ama gidebileceğim hiç bir yer yok.annem ölene kadar kendini paraladı beni okutmak için,sonucu bu mu olacaktı sözlük. hizmetçilik yapmaktan değil de annemin hayalindeki evlat olamadım diye kahroluyorum.