yaş ilerledikçe kaçınılmaz olandır.
çünkü zaman diye bir şey var. zaman geçtikçe herkes değişiyor, hepimiz değişiyoruz, her gün değişiyoruz hem de. farklı farklı insanlara dönüşüyoruz.
arkadaşlık dediğin, ortak dertler, ortak zevkler, benzer yaşam koşulları etrafında insanları kenetleyen bir şeyken, dertlerinin, zevklerinin, yaşam koşullarının her gün hızla değiştiği bir dünyada arkadaşlıklar nasıl aynı kalabilir ki?
elbette ki onlar da değişmek zorundadır. illa birinin seni kıskanması, sırtını dönmesi filan gerekmez. her şey seninle ilgili de değil zaten.
insanlar farklı yollara girerler zamanla. bir gün bir bakmışsın konuştuğunuz dil bile farklı. artık ortak bir dil konuşamamaya başladığında yavaş yavaş sinyali verir o arkadaşlık. belli ki artık başka bir forma evrilecektir. sonrasında başka yakın arkadaşlar olacaktır o günkü konuştuğun dili karşılıklı konuşabileceğin. belki o kadar yakın olmayacaksındır. belki de bir daha kimseye o kadar yakın olma ihtiyacın olmayacaktır.
nonrecyclable4 profili
-
artık görüşülmeyen yakın arkadaş
-
lübnan deyince akla gelenler
fırıldak insanları.
siz siz olun asla ama asla ve asla bir lübnanlı'ya sakın güvenmeyin.
7 yıl müdüründen farklı pozisyonuna bir sürü lübnanlı ile birlikte çalışmak zorunda kaldım. yok böyle bir kaypaklık, böyle bir ahlaksızlık, böyle bir yanar dönerlik. sünnisi, şiisi, ortodoksu, katoliği hepsi aynı bok. tevekkeli değil birbirlerini yiyip durmuşlar onca yıl. kimin eli kimin cebinde belli değil. aman diyim uzak durun, mesafeyi koruyun. -
meltem cumbul
şu hayatta şu ülkede en tiksindiğim hareketlerden biri elimi uzattığımda karşı tarafın o eli havada bırakması. mınakoyim çok meraklıyım sanki alemin terli mikroplu ellerini sıkmaya amma ve lakin görgü denen bir şey var. nezaket denen bir şey var. varsın onlar havada bıraksın ben elimi uzatmaya devam ederim. onlar öküz diye benim de öküz olacak halim yok.
eminim meltem cumbul da elinin havada kalmasından hiç hoşlanmayan bir insandır. fakat kendisi, her kim olursa olsun başka bir insanın elini havada bırakmıştır. tam olarak ne olduğunu anlamadığım bir şeylere tepki göstermek adına, ödül alan adamın selamına nezaketsizlikle karşılık vermiş. olmamış bence. bir insanın nezaketi daimdir, hayata duruşudur, öyle olmalıdır. asıl protesto en zorlu zamanlarda o nezaketi koruyabilmektir. hele ki sahnedesin, sunucusun. madem gerçekten o ödülü ya da organizasyonu protesto edeceksin, hiç çıkmayacaksın o sahneye, hiç tamah etmeyeceksin o organizasyondan cebine girecek paraya. çok iki yüzlülük kokan hareketler bunlar. olmamış meltem, yakışmamış. -
9 temmuz 2017 istanbul maltepe adalet mitingi
36 yaşındayım, 36 senelik maltepe'liyim, ben hayatım boyunca bu kadar insanı maltepe'de görmedim. miting alanına 3-4 kilometre mesafede olan evimizin önü sabahın 7'sinden itibaren insan seli idi. maltepe sahil yoluna gidişin nispeten en rahat olduğu bağlantı yolu olduğu için şehir dışından gelen teşkilat otobüslerinin çoğu bizim caddeye park ettiler. hatta karşı binamızdaki şerefsiz, binasının önüne park eden otobüsün şoförü ile kavga ederek otobüsü oradan çekmesini istedi. biz de şoför abiye binanın önü bir yana dursun otoparkımızı açtık. binamızın önüne bir otobüs daha çekebildi böylece. miting sonrasında caddemizde trafik öyle bir kilitlendi ki, otobüsler 2 saat kontak kapalı beklediler.
biz ailecek katıldık insan seline. dedim ya bizim ev 3-4 kilometre miting alanına. pek yakın değil yani. ama insanlar akın akın aktılar yürüyerek. ancak 2 saatte zar zor ulaşabildik miting alanının "yakınlarına". içeriye girmek zaten mümkün bile değildi. normalde bir akp mitinginde miting alanının civarında direk otobüsler olur filan. bugün sahil komple trafiğe kapalıydı ve insan doluydu. televizyonlarda gösterdikleri miting alanında görünen insan sayısının en az 10 katı kadarı sahil yolu boyunca ve maltepe sokaklarında vardı. var git sen hesapla kaç yüz bin insan var artık.
bugün maltepe'deki miting alanı civarına ulaşmak isteyen insanlar en az 3-4 km yol yürüdüler (dönüşü de katarsan 7-8 km). bugün maltepe'de lokantalarda yemek kalmadı. insanlar kilometrelerce yürüyerek, kendi imkanlarıyla karınlarını doyurarak aktılar bugün maltepe'ye. bir maltepe'li olarak ne kadar duygulandığımı ne kadar gururlandığımı anlatamam.
bugün ben ağladım maltepe'de. varsın görmezden gelsinler bizi. o kadar kalabalığız ki duymak istemeseler bile kulaklarında çınlayacak sesimiz. istedikleri kadar görmesinler, bugün adaletsizliklerin arkasında duranları rahatsız eden bir miting oldu maltepe adalet mitingi. gelenlerin, ankara'dan buraya kadar yürüyenlerin, herkesin ayaklarına emeklerine sağlık. bugün maltepe, ömrünün en şenlikli en coşkulu gününü yaşadı sayenizde. tarihe böyle geçsin!