bu sefer bir itiraf değil, sizden yardım isteğimdir. yaklaşık 1.5 senedir lösemi illeti ile uğraşıyorum, olayı kısa özet geçersek, ilk teşhisimden sonra ege üniversitesine yattık kemoterapi başladı hemen. ilk kür cevap vermemiş benim haberim yoktu, sonra ilik aranmaya baslandı çünkü ilik nakli tek tedavimdi. abi, anne, baba, akrabalar derken %100 uyumlu ilik bulunamadı ve türkiye'den aranmaya başlandı maalesef sonuç vasat çünkü arkadaşlar türkiye'de donör sayısı çok komik bir rakamda. akabinde dünya genelinde de bir bok çıkmadı bana uygun. türümün tek örneğiyim sanırım, bu sırada 3. kemoterapinin sonuna gelmiştik, saç sakal ve kemoterapinin bokluğundan bilare bahsederim. kanseri atlattığım söyleniyordu, fakart bi bok bitmemiş genlerimdeki mutasyon yüzünden ilik nakli olmam gerekmişti, ve bilin bakalım ne lazım uygun ilik yok. eğer nakil olmazsam öleceğimi söyledi doktor. e uygun donör yok nakil lazım ölecen dediler napalım derken istanbul'da yarı uyumlu (haploidentik) nakilin olduğunu öğrendik ve tek şansım artık buydu, abimden %50 uyumlu %80 riskli bir şey yapılacaktı ve bu riski aldık, 3 kürde aldığım kemoterapiyi 5 günde aldım hareket edemez oldum nakil iyi geçti. sonrası sancılı.. ama atlattık dedik, geldi 6 ay sonra doğum günümde beynimdeki enfeksiyon olduğu düşünülen şeyin lösemik hücreler olduğunu öğrendik. tekrar lösemiyim. tedavisi nasıl olacak prosedür nedir ne değildir belli değil..
sözlük senden iki ricam var lütfen en yakın zamanda kızılay'a uğrayarak 3 tüp kan vererek ilik bağışcısı olun. lütfen benim için değil ama ilik bekleyen yüzlerce hasta var onlara bir can olabilirsiniz. ikinci ricam tavsiyeniz olacak, sadece ege üniversitesinde yattığımda 3 ayda 18 kişi vefat etti kanser yüzünden, ben kemoterapiye alıştım, kilo verdim ateşlendim havale geçirdim ama alıştım. annem benle 1.5 senedir saçma sapan bir yatakta kalıyor sırf bana bakabilmek için, bi nevi artık onun için yaşıyorum, var mıdır böyle durumu olan bilmiyorum ama ben acıya dayanabilirim de o kadın bana bir şey olursa nasıl dayanır?
feysbuk ceosu mark3 profili
-
ekşi itiraf
-
ekşi itiraf
selam sözlük hala iyileşemedim. 1 yıl küsürdür lösemi savaşım devam ediyor. bir senedir 26. yaşımı hastanelere bıraktım. her şey tamam diye diye tükeniyorum hala. yaklaşık 3 haftadır tekerlekli sandalyeye mahkûmun. 26 yaşındaki olduğumu söylemiş miydim. 2 gün önce ise bir beyin operasyonuna girdim. benle konuşan insanların beni anlaması için yırtınıyorum. keza konuşmamda bir aksaklık olabileceği söylemişti. geçiciymiş bekliyoruz. 3 gün sonra doğum günüm ve ben yine lösemi savaşındayım. bu hayatta adaletin olmadığını göreli 1.5 sene olmak üzere.
-
ekşi itiraf
8 aydır kanserim. 26 yaşında lösemi oldum. 27. yaşımı sikik bir hastane odasında hehe diyerek kutladım ( çok problem değil aslında, öncekilerde de partiler verdiğim söylenemez. ) bu süre zarfında köpekler gibi acılar çektim, isyanlar ettim, bir sürü insanın beni algılamasını bekledim. ve hiç beklemediğim insanların beni ne kadar önemsediğini gördüm. bir o kadar da arkadaş sandığım insanların ne kadar iki yüzlü insanlar olduklarını keşfettim. 8 ayda 35 kilo verdim. 4 kür kemoterapi 1 kere ilik nakli oldum. hayatımda daha yeni tanıdığım ve onlarla savaşmam gereken 15 kişiyi kaybettim. 2 hafta solunum cihazına bağlı yaşadım. 56 yaşında annemin 8 ayını sikik sokuk bir koltukta geçirmesini izledim. 3 ay boyunca ilik nakli için insan aradık bulamadık. en son yeni bir tedavi daha riskli tedavi denendi. son kemoterapi tedavisi sonrası 3 aydır hastanedeyim. uzun zamandır ziyaret yasaktı artık kısmen serbest, ama antalya'dan gelen arkadaşım var uçağa atlayıp, 15 km öteden arabaya atlayıp gel(e)meyen var. samimiyetsiz insanlardan çok sıkıldım sözlük. hiç tanımadığım insanlar yanımda oluyorken, tanıdığımı sandığım insanlar için ölmüşüm bile. tek üzgün olduğum konu bu. şu hayatta ne çekmek istemiyorsam son 8 ayda çektim sanki çok büyük bir suç işlemişim gibi. oysa bir allah kulunun tavuğuna kışt demişliğim yoktur.