vakti zamanında marmaris'e gittim. ulan dedim kendi kendime. gök yıkılsa, yer çatlasa bir daha gelmem.
bir denize gidelim dedik. herkes üşüştü başımıza. " abi gel, giriş 25 lira; bir çay, bir tost bedava. " girmedik,hepsi tokatçı filminden çıkmış gibi. her neyse belediyenin plajı varmış, gittik. su yok a.q. oradaki büfe bize bir geçirdiler suyu , hala su içerken hatırlar, yutkunurum.
antalya'ya da gittik. bir tatil beldesine. geziyoruz. adam sittin sene önce, çorbaya 5 euro yazmış, ete 25 euro. aha dedik aç kaldık. sonra bir bayrak gördük, jandama değildi. insanlar girip çıkıyor. dedik ki öğretmenevi. bir koşuşumuz var. gören bizi kıtlıktan çıkmış zanneder.
sonra yunanistan'a gittik. adalara değil. bir mekan bulduk. yemek yiyeceğiz. gittik yemek yok. adam "bitti" dedi. "meze var bari açız dedik" . " o da bitti" dedi. vay arkadaş. adam bir saniye dedi. " siz dedi türk" biz: "evet. türk" türkçe sordu, türkçe cevap verdik. " rakı, raki" dedi. getirdi. içtik. iki tane içtim. parasını almadı. " o kadar yol gelmişsiniz, ikramımdır. " dedi. duygulandım lan. bir de bizi çocukken " yunanlılar düşmandır" diye büyüttüler, 15 sene eğitim hayatında bunları duydum ben.
o zaman, düşman kim a.q.
o zaman, 110 sayfa su, itfaiyeci, hortum diyenler haksız mı lan ?
harveyinaskerleriyiz1 profili
-
2016 turizm krizi