sorun, çocukları piyasa koşullarında çok değerli kılmaya çalışırken, başka açılardan noksan bırakan ebeveynlerde. cihan araçman'ın babası "öyle mutlu bir aileydik ki ilk ona girerdik" demiş. mutluluk böyle ölçülebilir ve sayıya vurulabilir bir şey değil. öyle mutluyuz ki acaba ilk kaça gireriz gibi bir dünya görüşü mümkün mü. sürekli olarak zirveye-zirvelere oynamak zorunda hisseden birinin düşebileceği en derin gayya kuyusuna düşmüş biri. bir romancı olarak böyle psikopatolojik bir karakter yaratsanız ve alegorik bir isim arasanız, seçeneklerinizden birinin taşıyabileceği bir ismi var bir kere. cihan araçman. dünyaları istemenin altına düşmeyecek bir iştahın ve bu yolda her şeyi, herkesi araçlaştırabilecek bir hırsın temsilcisi.
anne - baba olunca büyük değişimler yaşanmadığını savunurum hep. çocuğu olunca bencilliklerinin sona erdiğini söyleyenlere de inanmam. hep kendini düşünmenin bencilliği çocukları da kapsayan bir bizcilliğe dönüşür en fazla. ama sadece kendi çocuklarını kapsayan bir bizcilliktir bu. diğer tüm çocuklar hem kendi çocuğunuzun mutluluğu için zorunlu sosyal unsurlardır hem de onun doğal üstünlük alanı için tehdit. onlardan kiminin daha akıllı, daha yetenekli, daha çarpıcı ya da daha sevimli, daha şeytan tüylü daha karizmatik olması sürekli bir gerilim yaratır anne babada.
kendisine "kimyasal enişte" diye lakap takıp aramızda bunun gibi bir çok örneğin olduğu söylenmiş. ama bence enişteliliğinden önce babalığı vurgulanmalı. toksik baba bu. içindeki zehre karşı bir panzehir geliştiremeyecek kadar, kendini geliştirme kitaplarının sığ felsefelerinde, jargonlarında, sloganlarında boğulmuş biri. o sloganlar ki risk almasını, kendini aşmasını, farklılığını vurgulamasını, istediği her şeyi elde etmenin bir yolu olduğunu fısıldar durur boyuna. tıpkı bir büyüğümüz gibi "vasat olma şansı" yoktur.
slothics3 profili
-
cihan araçman
-
the walking dead
--- spoiler ---
"a" yı açıklıyorum.
alexandria'ya ilk geldiklerinde müteveffa doktorun küçük oğlu yeni gelenlere "a" damgası vurmaya çalışıyordu.( a is for accepted) bir nevi kabul seremonisi gibi. bölümde de aynı oğlan elinde mühürle carol'ı bekliyordu. carol konuşmasına fırsat tanımadı. çocuk da mührü oraya basmış olmalı.
bu şekilde babasının ölümünden carol'ı ve grubunu sorumlu tutmadığını sembolik bir hareketle anlatmak istemişti. bir nevi masumiyetin ve hoşgörünün işanesiydi o ve bir tesadüf eseri alexandria'nın asla tekrar aynı yer olmayacağı günde işlenmişti.
--- spoiler --- -
the walking dead