evden 5 dakika geç çıkarsam gideceğim yere 30 dakika gecikmem..
etrafın psikolojisi bozulmuş insan kaynaması toplu taşıma kullanmak yeterince yorucu iken sağdan soldan gelecek tehlikelere karşı sürekli tetikte olmak ve kendini savunmak zorunda kalmak. bunu sadece fiziksel değil sözsel olarak da yapmak.
kendine ait bir alan bulmanın çok zor olması.
evlerin güneş almaması gün ışığını görmeden günü bitirmek.
deprem korkusu yüzünden uyuyamamak tetiklenmek.
fiyatların uçup gitmesi elde avuçta para kalmaması
rüzgarlı havalarda şemsiye kullanamamak sırılsıklam olmak
taksilerin müşteri almama hastalığı
kaldırımların berbatlığı. yaya olarak yürümenin inanılmaz zor olması. bazı yerlerde kaldırım dahi olmaması. kaldırım olan yerlerde arabaların kaldırıma çıkması, kuryelerin kaldırımdan gitmesi, hatta yeni terörist scooterlar kaldırımı kendilerinin zannedip düdük zaten tek kişilik kaldırımda yol istemeleri
insanların nasıl yürüyeceklerini bilmemeleri. hala yürüyen merdivenin solunda duran insanların sayısının çokluğu. iki kişilik kaldırımda karşıdan iki kişi gelip çekilme zahmetinde bulunmayacak görgüsüz terbiye yoksunu olmaları
garip bir şekilde sağda solda uyuşturucu kullananların artması. insanın en merkezi yolda yürürken bile kendini güvende hissedememesi.
yüksek sesle konuşanlar, kalabalıklar, trafik yoğunluğu, araba sesleri, herkesin kendini haklı zannettiği bir dünya burası.
sezolenka1 profili
-
istanbul'da yaşamanın en kötü yanı