ben niye çalışmak isteyeyim? yaşım 30 2 senedir evliyim eşimle ilk defa bir araya geldik. çünkü ben işim dolayısı ile oradan oraya savrulmak zorundayım. çünkü büyüdüğüm istanbul'da artık yaşanmıyor. memleketimde ise iş yok.
güzel bir ilçeye taşındık küçük ama kötü değil çok şükür ancak 15bin lira kiraya anlaştık. şehirde doğalgaz yok henüz. evimizi taşıma derdindeyiz şu sıralar nakliye, depozito, ilk ayın kirası ve git gel diğer giderler toplam 60bin lirayı buldu şu an. eşinle ayrı geçirip zar zor kenara attığın birikiminin bir kısmı çat diye gitti bak. şak diye.
geçen sene düğün altınlarını satıp 2011 model bir fiesta alabildik onun da borcu önümüzdeki ay bitecek. aracın ederi 15bin dolar, avrupa'da aynı araç muhtemelen 2-3bin dolar. yazık değil mi?
kiradan kurtulalım ulan lanet olsun 10-15 sene borç ödeyelim kira yerine diyoruz ve ev kredisi soruyoruz bakın en baba banka 500bin lira kredi veriyor. oğlum 2 milyon liradan aşağı bir daire alamayacağım zaten, benim 1,5 milyon lira param yok ki. olsa bile faize yatırır aylık 50bin lira gelir elde ederim.
hanım diyor ki yav ikimiz de çalışıyoruz neden bir tatile gitmiyoruz. çünkü koştur koştur hiçbir şeyden tat alamayacağım 3 günlük bir tatile 30bin lira bayılmak istemiyorum.
bakın bu ülke insana kendini enayi gibi hissettiriyor.
düzenli bir hayatım olmadı ki ticarete girip risk alayım. 6 senedir şantiye şantiye dolaşıyorum.
bu ülkede yeteneği ölçecek bir mekanizma yok.
bu ülkede bize 60 yaşından önce emeklilik yok.
almanca çalışalım göçelim diyoruz 2 sene kendimizi gömüp her gün aynı disiplinle çalışmamız gerekiyor ve sonu da garanti değil. gittin sefil olmayacağının da garantisi yok. bir de ben almanca mı çalışayım kariyer mi yapayım çocuk mu yapayım yoksa memur zihniyetiyle bunların hiçbirini düşünüp sorgulamadan her gün ciğeri 5 para etmez insan müsveddeleri tarafından mobing yediğim işime mi gideyim?
tek hedefim borsadan vs sermayemi arttırıp ekonomik özgürlüğümü elime alıp bu piç kurularından kendimi kurtarmak.
işte anca o zaman kendi memleketimde özgürce yaşayabilirim.
işte benim hayattaki tek hayalim bu. çalışmamak. benim gibi üretmekten iliklerine kadar haz alan bir adam bile şu an bunların hiçbirini sikine bile takmıyor.
ülke elden gitmiş sokaklarda it gibi sığınmacı sürüsü, züppe piçleri kokain partilerinde eskortları götürür, kusura bakmayın bu dünyanın enayisi biz değiliz.
sosyopat kapital1 profili
-
gençler artık çalışmak istemiyor