mutlu olmak bir seçimdir, kişiseldir.
o yüzden ortak özellikler barındırsa da kişiden kişiye motivasyon kaynakları bence farklıdır.
ancak mutlu olmayı seçen bir insan artık kendine kızmaktan vazgeçip her şeyiyle kendini kabul etmiş, etmediği noktaların da farkında olup bunları iyileştirmeye çalışan kişidir.
kendi deneyimimden yola çıkarak söyleyebilirim ki her şey kendine şefkat göstermekle başlıyor, sonrası kar topu gibi geliyor.
kendine verdiğin değer insanların sana yüklediklerinden bağımsız bir hal almaya, isteklerin ve sınırların netleşmeye, beklentilerin azalmaya ve en önemlisi öz saygın artmaya başlıyor.
sana iyi gelmeyen yüklerden, insanlardan vs kopmak çok daha kolaylaşmaya, sadeleşmeye başladıkça, özgürleştiğini hissediyorsun ve etrafında sana huzurlu gelen bir çevre kalıyor.
dolayısıyla mutlu olmak artık dış etkenlerden bağımsız senin seçtiğin ve istediğin bir hayat biçimi olmaya başlıyor.
bir de çokça teşekkür her şey için ama en çok da kendine.
edit: dış etkenlerden kastettiğim daha çok insanların etkileri.
tabi ki içinde bulunulan hayat şartları vs gibi değişkenler de mutluluk kavramıyla bağlantılı,
ancak bakış açışı her şey olmasa da çok şeydir.
luprinconi1 profili
-
mutlu olmayı beceren insanların ortak özelliği