kimi zaman tadılan en güzel baklavadır ev baklavası.
bayrama bir gün kala annem mutfakta kan ter içinde yemek üstüne yemek hazırlıyordu. bu yemeklerden birisi de ev baklavasıydı tabii ki.
annemin baklavayı açtığı yere bakıp: "neden bu kadar un serptin anne" dedikten sonra onun un değil nişasta olduğunu öğrenmiş oldum. parmakla tadına bakıp nişasta olduğunu onayladıktan* ve bana ihtiyacı olmadığından emin olduktan sonra mutfaktan çıktım.
aradan bir saat geçmeden tekrar mutfağa gittiğimde baklavalar fırına girmeye hazırdı ama sanki ufak bir sorun vardı: "ee anne, bu baklavalar neden yarık yarık olmuşlar?", dedim. tarifi zor bir görüntüydü çünkü fazla nişastadan dolayı hamurlar bir arada zor duruyordu. baklavanın içler acısı görüntüsü bir yana, beni en çok üzen annemin yüzündeki hayal kırıklığıydı.
"en kötü dökerim", dedi. işte bir evladın katlanamayacağı yegane şeydir annesini öyle üzgün görmek. her ne olursa olshn o tatlı yenecekti. ben de annemin gözlerinin içine bakarak: "boşver millet yemezse bütün tatlı bize kalır, bütün gün beraber yeriz", dedim. biliyordu, ben asla yemek seçmezdim ve o baklavaları öyle ya da böyle yerdim.
baklavayı fırına verip pişirdikten sonra, annem gözlerinin içi gülerek yanıma geldi ve: "oğlum gel gel inanamıcaksın" dedi. şerbeti daha yeni dökülmüştü ve beklentimi düşürdüğüm için oldukça kötü bir tat bekliyordum.
taa ki tadana kadar...
inanamadım. abartısız hayatımda yediğim en lezzetli baklavaydı. ikimiz de bakakalmıştık çünkü pişmeden önceki görüntüsü o kadar moral bozucuydu ki, yenebilir olsun yeter diye düşünüyorduk. hamur inanılmaz güzel pişmişti ve dağılmamıştı.
ertesi gün şerbetini de çektiğinde kelimenin tam anlamıyla yediğim en güzel baklava haline gelmişti. annem de haliyle herkese baklavadan yediriyordu ve her kim yerse yesin, şeklinden dolayı, ilk ısırığı şüpheyle alıp sonrasında gözleri büyüyordu. beni asıl mutlu eden ise baklavanın güzel olması değil annemin yüzünün gülüyor olmasıydı.
nocheinmal1 profili
-
ev baklavası