bulunduğum katta altı daire var, her dairede onlarca kişi yaşıyor. abartmıyorum gerçekten onlarca kişi. bu onlarca kişinin de onlarca çocuğu var ve sürekli kapımın önündeler. bisiklet sürmek mi dersin, tabletle bağıra çağıra oyun oynamak mı dersin… gürültüden psikolojim bozuldu. çocuklar böyle.
anneleri de ayrı idiot. bir gün işe gitmek için kapıyı açtım, gördüğüm manzara karşısında dilim tutuldu! kapımın önünde, küçük tüpte salça kaynatıyorlardı. hiçbir şey demeden yürüyüp gittim ama travmayı atlatamadım. ha bir şeyler dediğim zamanlar da oldu, o zaman da türlü hakaretler işittim çünkü cahil insanlar çok cesur oluyor bildiğiniz üzere.
taşınmayı çok istiyorum ama huzur bulabileceğim bir yer var mı bilmiyorum. biz çocukken evde terlikle gezsek, altta insanlar yaşıyor, yere usulca basın diye uyarılırdık. bu şekilde yetiştirildik. -iyi ki-
neyse işte hayatımız böyle geçiyor. her açıdan berbat.
cesur yeni venus1 profili
-
komşu seslerinden hayatın altüst olması