küçükken üvey annemden çokça yediğim dayaklar serisini aklıma getirir.
(bkz: imambayıldı)
evet imambayıldı yemeği yüzünden kardeşim ve ben komşuların önünde dayak yemiştik.
yengem haftada birkaç kere evimize gelip temizlik yemek yapıp giderdi. bir akşam imambayıldı yapmıştı.
yemek ertesi güne de kalmıştı ama bir tabak. kardeşimle öğlende acıktık (ki üvey annem yemek yapmadığı için biz mütemadiyen açtık) ve bir ekmekle birlikte bir tabak imambayıldıyı yemiştik. akşam üvey annem eve geldi. gelirken de konu komşuyu eve toplayıp saatlerce evde çay kahve içmeye bayılırdı.
mutfağa bir girdi baktı ki yemek kalmamış.
sözüm ona biz bir tencere yemeği yemişiz. evde yemek var diye o da geç gelmişmişmiş (aslında bizim evimizde hiç kolay kolay ev yemeği olmazdı). biz nasıl bütün evin rızkını yemişiz, bencilmişiz, düşüncesizmişiz, biz çok yemek yermişiz de onlara hiçbir şey bırakmazmışız, bu saatten sonra evde ne yenirmiş de ne pişermiş de, verdi sopayı bize.
iki üç komşu kadın da bize bakıp bakıp, ay terbiyesizler ay hayırsız çocuklar, diyerek bakındı.
ahh vah etmediler, bizi üvey annemle birlikte yargıladılar.
1 tabak yemek yedik diye dayak yedik.
mitolojinin bagrindan koptum geldim 22 profili
-
dayak yediğin en masum sebep
-
masumlar apartmanı
inci'nin dedesi ve esra, evden çıkıp gidemiyor. ev kiralarındaki inanılmaz artışa gönderme olabilir: istanbul kiralarından dolayı beleşe bulduğu evden çıkamıyorlar mecbur delilerle oturmaya razı olmuşlar. dizinin en gerçekçi detayı budur işte. böyle detayların hastasıyım.