bir ankara ogrencisi1
profili

  • mutlu eden basit şeyler

    basit falan değil. anam ağladı ama başlığı görünce aklıma geldi.

    özel eğitim öğretmeni olarak çalışıyorum. bir öğrencimde çok fazla davranış problemi vardı sene başında. sınıfa girmeden önce dosyasını görmüştüm. benden önceki öğretmenin sırtında sandalye kırdığına dair tutanağı vardı. ve daha birçok tutanak. raporlardaki uzman görüşleri falan... baya kan gövdeyi götürüyordu sınıfta herhalde. öncelikle kendime sabırlar dileyerek başlamış ve çok zorlanmıştım.

    çocuktaki davranış problemleri tamamen bitmiş değil ama azaldı. sene başındaki kadar arkadaşlarına vurmuyor, küfretmiyor.

    neyse benim önceliğim çocuğun davranış problemleri olmuş ama akademik çalışma konusuna da eğilmiştim. çocuk sayıları daha önce duymuş ama sıralamayı bilmiyordu. aynı zamanda sayının karşılığını da bilmiyordu. üç diye bir şey var ama üç tane kalem ver desem çarşı karışıyordu.

    cuma günü yanıma geldi. hiçbir sebep yokken 1'den 9'a kadar hatasız saydı. sallana sallana, bir öne bir geriye giderek. ilk kez. önümde küpler vardı. 7 küp verir misin dedim. 7 küp saydı ve verebildi. ilk kez.

    herhalde ben gelmeden hemen önce diğer öğretmen arkadaş çalıştırdı veya akşam sayma çalışıyor diye düşündüm. normalde kimsenin ilgilendiği bir çocuk değil. ne ailesi ne sınıftaki diğer çocuklar ne de açıkçası diğer öğretmen bu kadar yoğun davranış problemiyle baş etmek istemiyor.

    "x, öğretmeninle şimdi mi çalıştın bunu? sana kim öğretti?" dedim.

    "sen öğrettin ya dürzü." dedi. canımın içi.

    umarım pazartesi de sayabiliyor olursun.