kaçak elektrik
iki dusunup bir soylemesi gereken adam3 profili
-
kürtlerin türkleri geride bıraktığı konular
-
geceye bir baba sözü bırak
keşke babamla yaşadığım bi anım ve bana dediği bi söz olsaydı. annem bizi büyütürken uzaktan izledi sadece.
-
ayrılık acısı geçer mi
başımdan geçen olay şu şekilde:
6 ay önce 5 yıllık ilişkim bitti. bir şeylerin yürümediği heyecanı kalmadığı belliydi konuşacak bir şey bile bulamıyorduk, anlaşarak ayrılalım dedik ayrıldık. ben olayın ciddiyetini ilk 2-3 ay kavrayamadım hala içimde bi umut vardı bana döner bunu atlatırız diye. sanki ben de "yürümüyor ayrılalım" dememişim gibi.
3 ayın sonunda öğrendim ki hayatında biri varmış bunu ona sormuştum ve "evet var" demişti. biliyorum ki biz daha beraberken onunla tanışmış ve hoşlanmıştı, ilişkinin yürümemesininde bunun da etkisi vardı ve hatta ayrılalım diye anlaştıktan sonra "oh, şu an çok rahatladım" demesinin sebebi vicdanının artık rahat olacak olmasıydı. ilişkisi olduğunu öğrendiğimde inanılmaz bi acı hissettim içimde, karnıma kramplar girdi ve kustum.
bu olaydan sonraki 3 ayda ise red pillci tayfaya sardım ve o hayatına devam edebilirken ben neden edemiyorum?'u sorguladım. sorumun cevabı beni biraz üzmüş ama biraz da rahatlatmıştı bir çıkılmazdan çıkmıştım çünkü. sorunun cevabı ben kendi başına güzel zaman geçiremeyen kendini pek sevmeyen biriydim ve hayatım onunla anlam buluyordu. onunla gezilere farklı şehirlere gidiyordum ve oralara gitme fikride hep ondan çıkmıştı. o yokken ben bir hiç gibi hissediyordum, bu bağımlılığın sebebi buydu. bu cevabı bulup asıl odaklanmam gereken yeri bulunca yani meselenin kendi eksikliğimden kaynaklandığını farkedince biraz daha rahatlamıştım. biraz da onun bakış açısından bakmaya çalıştım benim gibi birine 5 yıl katlanmıştı aslında.
red pillci sayfalardan hayatta bir şeyler başararak kendimi değerli hissetmem gerektiğini okudum. achievement-lar almalıydım. kendime araba aldım, giyinişimi değiştirerek ciddi bir tarza geçtim, spor yapmaya başladım, yabancı dil öğrenmeye daha temiz ve titiz olmaya çalıştım.
yukarıda yazdıklarımı ve ilişkimizin özellikle son 8-9 ayındaki o korkunç iletişimsizliği düşününce o eski güzel günler çok manalı gelmemeye ve ona olan öfkem azalmaya başladı. en sonunda da üzerinden 6 ay geçti ve şu an bi öfkem kalmadı gibi hissediyorum. belki yakın zamanda denk geldiğimizde arkadaşça sohbet bile edebiliriz -o evlenmiş olsa bile- kim bilir.
buradan çıkarılacak ders kendinizi sevin, kendi başınıza güzel vakit geçirmenin yollarını bulun, kendinizi geliştirin, hayatta hedefleriniz olsun. en önemli soru da kendinizle çıkar mıydınız?