o kadar naif bir kedim var ki...
15 yaşında, 8 yaşına kadar sokakta yaşamış. köpekler parçalamak üzere iken buldum onu. eve getirdiğimde arka iki patisi felçliydi. galiba yüksek bir yerden atlamış. ( şimdi hoplayıp, zıplıyor.)
çok zor alıştı sevilmeye, güvenmeye.
o, geldikten yaklaşık iki sene sonra kucağıma yatmaya başladı, zor alıştı insanlara.
şimdi ise ben nerede oturuyorsam oraya gelir, diğer kediler sevdirmeye geldiğinde onları kaçırmak için her şeyi yapar sadece kendi sevilsin diye.
yastığın uyumadığım kısmına gelir kıvrılır neredeyse her gece, sabahları da çoğunlukla ıslak burnunu, burnuma değdirerek uyandırır beni. alarm gibidir.
onun verdiği huzurun, mutluluğun tarifi olsaydı eğer, kesinlikle benim gözümden onu izlemek olurdu bu.
herkesin yavrusu kendine güzelmiş ya, bütün yavrulara uzun, sağlıklı, mutlu bir ömür diliyorum benimki gibi.
edebiyatbirdiniseyazmakibadettir1 profili
-
kedi ile uyumak