bugün eşimle birbirimize sorduğumuz soru.
üç yıl önce gayet sade, sakin ve mutlu bir yaşantımız varken neden böyle bir sorumluluk aldık, onu sorduk.. neden?
birilerine tavsiye eder miydik ebeveyn olmayı?
“asla etmezdim” demiyorum ama “ederdim tabii ki, bu dünyanın en güzel şeyi” falan da demezdim.
özellikle 30+ yaş, çocuğu olmayan bazı kadınlarda gözlemlediğim bir “özlem”, bir “gıpta” var sanki anne olmaya. geç kaldıklarını falan düşünenler..
sevgili hemcinslerim, lütfen böyle düşünmeyin. sizin hayatınız da başka güzel. buna emin olun. anne olmak çok ama çok zor. gerek var mı bu zorluğa? bilmiyorum. çalışan bir anne olarak, dördüncü dilini öğrenmek isteyen, eskrime devam edip, saksafon çalmaya devam etmek isteyen ancak kreşlerin kapalı olması dolayısıyla çalışmayıp, tüm gün şirin ama bir o kadar da cazgır iki buçuk yaşındaki kızının nazını çekmek zorunda olan bir anne olarak samimiyetle söylüyorum: bilmiyorum.
tabii ki de1 profili
-
mutlu bir çiftin çocuk yapma nedeni