gül 22 yaşında özel eğitime ihtiyaç duyan bir öğrencim. okuma yazma öğretmeye çalışıyorum bir süredir. kendi hızında fena ilerlemiyor. elakin grubunu bitirdik, o harfindeyiz. elakin grubunda geçen "anne" sözcüğünü de yazıp okumayı öğrendi haliyle. annesi geçenlerde bana "anne" diye mesaj yazıyor dedi çok mutlu oldum. normalde iletişimi sesli mesajla sağlıyor.
annesiyle geçen diyalogtan sonra yine bir ders arasında kahve içip sohbet ediyoruz. "duydum ki annene 'anne' yazıp mesaj atıyormuşsun" dedim. yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi, o gülümsemede o kadar çok şey vardı ki. yerinden kalkıp bana sarıldı, senin sayende dedi. sonra iki duygusal canlı olarak sıkıca sarıldık falan.
yaptığım işin en güzel mi tek güzel yanı mı bilememekle birlikte insanların hayatına/kalbine dokunmak derim.
nevi sahsina munhasir olan5 profili
-
çalışılan işin en güzel tarafı
-
ilk buluşmayı 3 kelime ile mahvet
fotoğraftaki haline benzemiyorsun. *
-
genelde sinirli olan meslek sahipleri
devlet memurları. sinirli, suratsız ve memnuniyetsizler genel olarak.
günaydın dersin yanıt vermez, teşekkür edersin mal mal yüzüne bakar. 2 dklık işi 10 dakikada babası hayrına yapıyormuş gibi triplere girer. bir şey sorarsın azarlar gibi konuşur vs vs. -
türk kızlarının sohbetinin kısır olması
beyefendiliğini hiç bozmayan beyleri tenzih ediyorum ama türk erkeğinin de genel olarak sohbet etmek sandığı şeyin "yavşamaktan öteye gidememesi" diye bir şey var. *
-
katlanılamayan insanlar
aşırı alıngan insanlar, zira çok yoruyorlar.
bir de ben trip çekemem deyip deli gibi trip atan kimseler.. gördüğünüz an arkanıza bakmadan uzaklaşın.