metamorpnus1

profili

• ekşi itiraf

  hayatımda hep bir tutku eksikliği oldu; düşünüyorum düşünüyorum bulamıyorum; ilk gençlikte odamın duvarına astığım bir poster olmadı mesela, bazı müzik gruplarını-şarkıcıları daha çok sevdim ama delisi olmadım hiçbirinin; uğraştığım şeylerde hep bir sıradanlık gördüm; bir süre resim çizdim bir anda bıraktım; bir enstrüman çalayım dedim yarım yamalak bıraktım-o da sırtıma yük oldu, gereken ilgiyi uğraşı göstermediğim bir şey daha-; sınavlara çalışmam gereken bir zaman içinde odama kapanıp onlarca gün okumaktan yazmaktan başka bir şey yapmadım bir dönem, ama beğenmedim yazdıklarımı, birçoğunu yırtıp attım; ben futbol sevmem, beşeri münasebet gereği sevmeyi denedim olmadı; formula 1'den keyif aldım hakkinen'le schumacher çekişmesi bitti ortada kaldım, jordan'ın basketlerini sabaha karşı izlemekten keyif alıyordum ki adam on kere filan basketi bırakıp geri döndü, en sonunda da sakatlanıp bütün hevesimi kaçırdı; aşık oldum en çok buna kapıldım bak, hissetmek diye bir şey varsa budur dedim ama benim kafamın bir yanında hep bitişler oldu, yaşanmamış bir geleceği tasarladım hep kafamda ve çok da umut dolu değildi bu tasarılar; dünyada, yaşamda başka hiç bişey yokmuş gibi kapılamadım hiçbir şeye. bulamadım, bir türlü bulamadım, hani bak abarttığımı düşünebilirsiniz ama gökten ateş yağsa ben pencere kenarında izler "ulan öleceğiz galiba" deyip kahvemi yudumlarım; yer yarılsa, çok doğal bişeymiş gibi camdan sarkıp komşunun çocuğuna " çekil çocuğum ordan, git ötede oyna, yarığa düşeceksin" derim. her şey öyle sıradan, öyle tekdüze... sanki doğmadan önce bana vip yerden pink floyd ya da woodstock'ta bir jimi hendrix konseri vaadedip kandırmışlar da kendimi serdar ortaç konserinde bulmuşum, ve doğmadan öncesi kafamdan silindiği için kimin benimle t*şak geçtiğini de hatırlayamıyorum gibi hissediyorum.

  6

  10.01.2019 / 18.sıra

  metamorpnus 09.01.2019 02:32