vücudumdan ve hayatımdan mutsuz olduğum bir zamanda, her akşam 7-8 kilometre yürümek bana öyle iyi geldi ki. sanki yürümeyi ilk defa keşfediyor gibi hissediyorum, bu kadar keyif ve huzur veren bu kadar basit bir şeye geç kaldığım için üzülüyorum. henüz 2 hafta olmasına rağmen, yediklerime de dikkat ederek 5 kilo verdim. kilo vermenin yanı sıra, kendini eve kapatmış bir aptal olarak yürümek, düşünmek, bir hedefe doğru adım atmak akıl sağlığıma çok iyi geliyor. keşke diyorum denize yakın bir yerde oturuyor olsaydık, belki eve dönmeyi hiç istemeden deli gibi saatlerce yürürdüm.
her gün önünden geçtiğim, her yeri camlarla kaplı koskoca bir spor salonu var, insanlar koşuyor, yürüyor ama ellerinde telefon ve karşılarında televizyon. bir kaç kere göz göze geldik bir adamla. ben kan ter içinde hızla yürürken, belki kendini sorguladı, belki beni garipsedi bilemiyorum ama o da yürüyor ben de yürüyorum. aramızda bir fark var mı diye düşündüm, sonra kafamı kaldırıp gökyüzüne bakınca, onun ruh halini hiç bilmesem bile o an ondan daha mutlu olduğuma emin oldum.
devastate2 profili
-
yürüyüşle kilo vermek
-
senenin hiç bitmesin istenilen ayı
aralık.
böyle yeni yıl, yeni umutlar, yeni başlangıçlar gibi olayları artık aştığım ve gerçekleri gördüğüm için bana bu konu pek romantik gelmiyor. o yüzden hadi hemen aralık bitsin yeni yıl başlasın her şey çok güzel olacak falan demiyorum kendime. ama aralık ayında yılbaşı gecesine hazırlık için dükkanlara asılan ışıkları, süsleri, o tatlı telaşı seviyorum.
her yer ışıklı, sokaklar renkli, insanlar umutlu.. aralık güzeldir.