neden sürekli bir evren şu kadar biz bu kadarız muhabbeti dönüyor hiç anlamam. bu verilerden etkilenip vaaay neyiz ki biz şu koca evrende diyenler neden büyüklüğü önemle karıştırıyor anlamadım. kime göre önemli. kendi kendimiz için önemliyiz çünkü tanık olduğumuz dünya bundan ibaret. bana bahsettiğin zibilyon ışık yılı benim tanık olduğum ruhuma hitap eden bir dünya değil. o bir değersizlik ölçütü değil. insanlar evrene bir şey katmıyor olabilir ama milyonlarca ışık yılı uzaklıktaki bir nesne de bana bir şey katmıyor zaten. yani şu uzay boşluğunu bi unutun önce. dünyada önemli olan tek şey bilinçtir. bilinci yerinde olmayan insanın zaten inanç sorumluluğu bile yoktur. önemli olmamız için kendimizin veya kendimiz sandığımız simülasyonun içinde olduğumuzu düşünmemiz bile yeterli aslında. tüm evren bir bilinç spektrumu ve biz de bu spektrumda bir yerlerdeyiz. neden önemsiz olalım ki. öldükten sonra bilincin veya ruhun ne demek istersen, hayatta kalacağına inanırsan ölüm korkun azalabilir. bir de düzgün bir insan olman lazım yaşarken ki bir sonraki boyuta geçince o hayatımda yaptıklarını yapacağıma yok olmak isterdim deme.
edit-tanım: bilinçlenme.
aslinda ilk ben gormustum2 profili
-
ölüm korkusunu yenmenin yegane yolu
-
cool hastalıklar
bu başlığın altında okuduklarım sonucunda yaptığım analizleri okumaya davet ediyorum sizleri:
1: insanlar cidden hasta insan görmemiş ki hala burada bunlarla dalga geçebiliyorlar.
2: insanlar kendilerini o kadar sıradan ve ezik hissediyorlar ki biri onlara sahip oldukları bir bozukluktan bahsedince bu bile onlara cool geliyor.
3: insanlar kendilerini o kadar sıradan ve ezik hissediyorlar ki ilgi çekmek için hastayım diye ortalarda gezip bu hastalıkların ciddiyeti ile dalga geçiyorlar.
edit: aslında olmayan hastalıktır. cool hastalık falan yoktur.