annem ve babamın parmaklarında hiç yüzük görmemiştim 22 yaşına kadar. çocukken sormadım, ilerleyen yıllar da tahmin ettiğim ama düşündüğüm doğru ise onları üzmemek için soramadım.
2005 yılında ilk maaşımı aldığım gün hemen kuyumcuya gittim. parmak ölçülerini bilmediğimden göz kararı 2 tane alyans aldım. akşam tüm aile kurdele takılan yüzüklerle merasim yaptık. babamın yüzüğü tam olmuştu ama annemin yüzüğü dar gelmişti. yüzüğü avucunun içine alıp dakikalarca ağlamıştı. hiç öyle ağladığına tanık olmamıştım. o akşam da soramadım neden hiç yüzük takmadıklarını.
eşim 4 yıl önce vefat etti. 5 aydır işsizim. 4.5 yaşında kızım var. onun mutluluğu için 3 ay önce eşimin hatırası olan yüzüğü satmak zorunda kaldım. kuyumcuya "lütfen 2 ay sende kalsın geri alıcam yoksa başka bir yere vericem" dedim. anlamsızca suratıma bakıp, sonra durumu kavradı sanırım "tamam abi söz patrona söyleyeceğim bende" dedi. 3 ay oldu yüzüğün akibetini bilmiyorum ama galiba annemin gözyaşlarının sırrını çözdüm. şimdi ilk kazandığım para ile ya o alyansı alacağım ya da kızım ilk maaşı ile bana bir alyans alacak sanırım.
cayihupurteterekicenadam2 profili
-
ilk maaşla yapılanlar
-
istanbul'da 20 lirayla bir hafta geçinmek
istanbul'da 10 lira ile 1 ay geçirmiş biri olarak rekor üstüne rekor kırıyorum. 2 liram kaldı. 2 lira ile 1 ay daha geçirmem lazım.