mendilidir.
anneannem yıllarca kağıt peçete kullanmadı, bez mendilleri vardı. son yıllarında kışları bizde geçirdi, bastonuyla yavaş yavaş lavaboya gider zeytin yağli sabunla mendilini yıkar kalorifer peteğinin üzerinde kuruturdu. günde 3 ya da 4 mendil yıkardı, neden bunu yaptığını sorduğumda hareket etmek için bahane demişti. sonra bir gece evimize gelen ambulans onu götürdü, ertesi gün tabutu kapıya geldi, annem son kez evin önünden geçsin istemişti. tabutuna sarılıp ağlarken fark ettim, elimde mendili, avuçlarımda zeytin yağlı sabunun o kendine has temiz kokusu vardı.
o günden sonra kağıt mendil kullansam da bez mendillerin yeri bende ayrı oldu. çantamda her zaman bulunur.
anneannem burnumda tüttü çok özledim be.
ileyha2 profili
-
ölen kişiden geriye kalan en hüzün verici nesne
-
türk insanının sıra beklemeyi bilmemesi
kendilerini herkesten akıllı sanmalarındandır.
geçtiğimiz günlerde eşimle xyz bankası önünde açılmasını bekliyoruz. bir amca geldi. ilk sıradaki kişiyle goygoya başladı. normal zamanlarda etrafı çok umursamam ama şeytan dürttü diyeyim, sıra olduğunu hatırlatacağım tuttu. kapı açılınca en son girerim dedi, o sırada güvenlik memuru kapıyı açtı, daldı içeri, goygoy yaptığı adamdan kendisine de bir numara almasını isteyince gerildim. ne yaptığını sordum, yaşlı olduğu cevabı aldım. dürüstçe öne geçmek istediğini söyle be mübarek, yaşın önemi yok, ama salak yerine de koyma yani. neyse, kabul etmediğimi belirttim. epey bi homurdandı. başka zaman olsa yaşına hürmeten geçerse geçsin derdim ama ruhum kabul etmiyor artık. iyi niyeti bırakalı çok oldu, tepki gösteriyorum elimde olmadan.