bir ay önce barınaktan bir can evlat edindim. barınağa ilk geldiğinde yarı ölü olduğunu ama toparlandığını söylediler. bir ay her gün ofise gittik eve geldik dolaştık. ilk günden beri tuvalete gitsem kapıda bekledi. sevmemi istediğinde elimi yaladı. akşam işten dönünce ben bir koltukta o yanımdaki koltukta yattı. gece ben yatağa geçince yerime yatıyordu. 4 gün önce kafasını kaldıramamaya başladı. sonra sol bacağı şişti. veterinere gittik 11 cm lik iltihap olduğunu bulduk. iltihap boşaltılıp antibiotike başladık. ertesi gün bacağında 3 delik vardı. pansuman yaptırdık bugüm bacağında 10 cm büyüklüğünde açık bir yarası var. titriyor ateşi var. bugün penisiline başladık. yanımda yatıyor şimdi içi görünüyor oğlumun. buzmavi gözlerinin etrafı kıpkırmızı. titremekten kasılıyor. kaç gündür sabahlıyoruz. tek derdim mavi gözlü çocuğumun iyileşmesi.
sibergerac2 profili
-
ekşi itiraf
-
beşiktaş
40 yıl düşünsem bu başlığa yazacağımı düşünmezdim. ailecek fenerbahçe taraftarıyız. uzunca bir süre fenerbahçe şampiyon olmadığı sezonları oynanmamış olarak kabul edip hayatımıza devam ettik. sonra iş güç çoluk çocuk derken fazla takmamayı öğrendik.
garip bir şekilde iyi arkadaşlarımın çoğu da beşiktaşlı hatta bu sempatiyle oğlum beşiktaşlı olursa mutlu olacağımı en azından evde tatlı bir rakebet yaşayacağımız çok konuştuk arkadaşlarımla.
hayata ve kadınlara karşı "güzel marmara" yı dikleyecek kadar eski arkadaşlıklar. aynı iş yerinde patrona sövdüğümüz adamlar hatta birlikte istifa ettiğimiz arkadaşlar. o derece yani.
beşiktaş ın bu sezon oynadığı maçları hatırlıyorum iyi de oynuyorlar. stadları da güzel oldu.
şimdi arkadaşlarımın "feda" zamanındaki mutsuz hallerini hatırlayınca mevcut durumlardan mutlu da oluyorum.
zaman içerisinde gelişen "beşiktaşlılık duruşu" kavramını da özeniyorum ama alenen facebookta sivas maçından sonra "ananın amı fener" yazmak nedir arkadaşım?bunu diyen bir de yakın arkadaşım.
lütfen bizim yaptığımız hataları siz yapmayın ki sonra bizim durumumuza düşmeyin.