benim bu.
bendim bu.
erkek arkadaşım, sevgililik dönemimizde işsiz kaldı. tüm arkadaşlarım yapma dedi ama ben ailemden gizli kira ve faturalarını ödedim.
ailem evlenmemizi istemedi. mütevazı bir düğünle hayatımızı kurduğumuzda o kredi çekti, ben birikimimi ortaya koydum.
mide kanaması geçirip ameliyat olduğunda tuvalete götürmekten, tıraş etmeye kadar her şeyde yanındaydım. sağlık bakanlığı kaynaklı istirahat raporu hatası yüzünden kavga ettik. ve beni dövdü.
500 bin borçla ev almıştık. varımı yoğumu ortaya koyup kredi borcunu kapatarak başımı sokacağım bir çatım var. ama evimden ne kıyafetlerimi ne de çeyiz adı altında özene bezene aldığım eşyaları alabiliyorum. ne bir çatal ne bir don.
çünkü parasını benim ödediğim "eşimin avukatı" boşanma protokolüne kitap ve kitaplık dışında bir şey istemediğimi yazdı.
bu hikayede ceketini alıp çıkan ben oldum. bir an evvel kurtulmak için hem de. bugün olsa tazminat, nafaka, eşya... ne alabiliyorsam! dava 50 yıl bile sürse her şeyini alırdım.
çocukluk oyuncağıma bile o bir kitap mı, o bir kitaplık mı diyen bu adamı parası varken de yokken de sevdim ama en büyük kötülüğü bana yaptı.
değeri para ile ölçen berbat bir ülkenin, berbat insanlarıyız. hepinizden en çok benim tiksinme hakkım var.
buhtunnasir1 profili
-
paraya bakmayan kadın