la finestra di fronte1
profili

  • leyla ile mecnun

    metroda genç bir arkadaşın leyla ile mecnun'un ilk sezonunu akıllı mı akıllı telefonundan izlemesini farkettiğimde tüm yol boyunca bankta gazete okuyan yaşlı amcanın gazetesini kafasını hareket ettirmeksizin göz ucuyla okuyan abiler gibi genç arkadaşımızın akıllı telefonuna gözlerimi dikmiştim. duymadığım için buruk bir gülümsemeyle düşündüm neler oldu neler bitti diye. bir efsaneydi be. üniversiteyi kazandığım yıldı.2010 yaz sonu. onur ünlü'yü severdim zaten ezelden beri. murat menteş'le ikisini ayrı severdim. kadıköy'de otobüs duraklarının orada leyla ile mecnun'un afişini görmüştüm. ailemden ve çocukluk arkadaşlarımdan uzakta olacağım yılların başıydı daha. serinin yeni bir kitabına başlamak gibi. her neyse işte. sonra leyla ile mecnun'u içinde yer alıyormuşçasına yaşadım. çok güldüm allah var çok ağladım. oyuncusundan yönetmenine senaristine kadar dostum, arkadaşım gibi benimsedim. şu hayranlık olayından hoşlanmıyorum aslında. senden benden ne farkı var be kardeşim. ama bu adamları samimiyetle benimsedim. hayranlıkta bir hiyerarşi var, bende yok. dağıldı ne demek istediğim. ne iş yapsalar oradaydım, orada olacağım da.deplasmanda plasebo etkisi gibiydi belki de bilemiyorum. ama allah biliyor ya çok özledim.