30 yaşındayım.
1 darbe teşebbüsü, 1 muhtıra, 2 büyük ekonomik kriz, binlerce insanımızı kaybettiğimiz 2 büyük deprem, 1'ini ucundan yırttığım onlarca intihar saldırısı, şu an bu yazımı yazdığım ve daha nicelerinin engellendiği onlarca yasaklı platform, yüzlerce siyasi tutuklama, sokak ortasında vurulan gazeteciler, başından sonuna ince ince işlenen dikta rejimi gördüm.
yine de umudumu kaybetmedim.
buhran zamanlarında umutsuz olmak bir lükstür ve bizim gibi ağır bir yükün altında kalmış neslin umutsuz olma lüksü yok, şartlar ne olursa olsun.
bu tarihi sorumluluğun farkında olmak, umutsuz olmamak; ve çetin altan'ın o meşhur sözü;
enseyi karartmamak gerek.
ben umutluyum, artık dünden daha umutluyum.
14 mayıs'ta görüşmek üzere.
bastikca civildayan sari tuvalet terligi2 profili
-
3 mart 2023 herkesin umudunun tükenmesi
-
8 şubat 2023 twitter'a erişimin kesilmesi
lafı uzatmadan direk şuraya bırakalım:
bu adamlara hayatlarının herhangi bir döneminde en ufak sempati besleyen herkesten nefret ediyorum. bu cehennemin ateşinde sizin korunuz var. buraya çıkan yolların taşlarını siz döşediniz. bu buhran yerinde sizin parmak izleriniz var.
bunu okurken bile içinde ufak da olsa utanma duygusu/pişmanlık vardır, bu da seni kurtarmaz.
hepinize yazılar olsun.