seyircisiz maç, muhalefetsiz siyaset, denetimsiz bina, seçmensiz seçim, öğrencisiz üniversite, tepkisiz toplum, ekransız medya.
sürekli halde mevcut hale tepki gösterilen herkese ve her şeye ezme politikası uygulanması her zaman olumlu sonuç vermiyor.
tek bilinen şey baskı,zorlama ve tehditle ses kesmek ama maalesef fizik kanunlarına göre bu ters teper. toplum dinamikleri hesap edilmeden girişilen maceralar iyi olmayan hallerde sona erer.
ülkenin halk oyuyla seçilen ilk cumhurbaşkanı.
bagzibirseyler2 profili
-
recep tayyip erdoğan
-
ankara'ya araba almaya gidip öldürülmek
hüseyin'i, ailesini, çocuklarını gayet iyi biliyorum. defalarca başlığa girip çıktım. insan bazen kuracak cümle bulamıyor ya bunu hissettim.
hüseyin'in bir çocuğu hasta ve sürekli diyarbakır'a hastaneye götürüyor. maddi durumu iyi olmadığı için gidiş gelişleri ailenin sırtına son süreçte ciddi bir yük bindiriyordu. varı yoğu olan bütün parasını cebine saklayıp yola düştü ince bir keder ile bir umut kesişimi olan tuhaf duyguyla.
yazılanları okudum, kafamdakileri yazdım defalarca silerek: küfür,sitem,acı...
cizre'de binlerce kişi ağlayarak gömdü hüseyin'i. ağlaması ayıp ve ürkütücü görülen binlerce erkek.
ama ben sizden tek bir şey istiyorum her şeyi bir kenara itmiş şekilde: her şeyden arınmış samimi bir empati.
hüseyin sizin babanız ve siz çok küçük yaşta bir hastasınız. babanız başka bir şehre gidiyor. araba almaya. gitmeden önce size araba alacağını ve böylece hastaneye daha iyi gidip geleceğinizi müjdeliyor. 42 bin lira ile. en ucuz ve mahvolmuş bir araba için gidiyor 700 km öteye.
annen ve kardeşinle beraber o günün çabucak akşam olup babanın eve arabasını getirmesini bekliyorsun. annen baban için güzel yemekler yapmış, sen cebindeki iki üç kuruşla araba için anahtarlık almışsındır avuçlarında tüm gün sıka sıka, her gördüğün arkadaşına tatlı bir heyecanla anlatarak. ama gün batmadan gördüğün tek şey saçını okşayan ve ağlamaktan gözleri solan akrabalar oluyor. babanın parça parça edilmiş cenazesi üzerinde ve sen küçücük bir hasta çocuk.
o çocuğun evine bir daha babası ve akşam uğramayacak, karanlık bir utanç ve kirlenmiş bir sessizlik hariç.
kurduğu ilk cümleler baba,araba olan bir çocuğun babasının parçalanmış cesedini götürdüler dün evine, ülkenin başkentinden.
sen o çocuğun gözyaşlarında boğul be ülke.