işte tam o kadın olmak istiyorum.
sabah kocayı işe, çoluğu çocuğu okula yollayıp sonra uyumaya devam etmek istiyorum, yetiştirmem gereken başka işlerin stresi olmaksızın dizi izleyip, tek derdimin akşam yemeğine ne pisireceğime karar verememek olmasını istiyorum.
deadline, mobbing, trafik, mesai, cover, izin kelimelerini sadece sabah programlarinda duyup, maruz kalanlara vah vah deyip geçmek istiyorum.
aksam çocukların ödevlerini yaptırmaya vaktim olsun, bilgisayar ekranındaki excel sayfası yerine onların gül yüzlerini izleyeyim istiyorum.
bi de şu kadınları küçük görüp, hayatlarında nerede ne yapmak ve kim olmakla ilgili verdikleri kararları hunharca eleştirmeye hakları olduğu sanan maloğlu malların hızlı bi şekilde tükenip gitmelerini istiyorum.
edit/ekleme: yanlış anlaşılıyorum çok gücüme gidiyor.
muhtaç olmak falan diyenler var, kafalarını kırıp sağlık görevlilerine muhtaç birakasim geliyor.
ev erkeği olup karı parası yiyelim diyenler var, benim tek derdim çalışıp eve para getirmek olacaksa, eve geldiğimde evi bir yuva olarak bulacaksam (misal alışveriş yapılmış, buzdolabı dolu, çamaşırlar temiz ve yerleştirilmiş, eşyalar yerli yerinde ortalık derli toplu, çocuklara ihtiyaçları olan ilgi gösterilmiş, onlarla sohbet edilmiş, banyoları yaptırılmış, okul çantaları yerleştirilmiş, akşam yemeği hazır, yatakta temiz nevresim üzerinde pijamam bükülmüş vs) seni evimin erkeği olarak alır nikahı da ilk fırsatta basarım delikanlı.
ben para kazanamıyorum, çalışmaya eriniyorum demedim ki, bir milyon parçaya bölünüp her şeye yetişmekten yoruldum dedim.
universally uncomfortable1 profili
-
ev hanımı olup koca parası yemek