böyle bir dönemde yaşayıp mutsuz olabilmek aklın başında olmadığını gösterir. muhtemelen burada mutsuzluktan yakınan insanlar posmodernist ve nihilist kişiler. ya dinlerini yani anlamlarını kaybedip yeni anlam oturtamamışlar, ya da insanın doğasını reddetmekte üstlerine yok ve acı gerçekleri kabul edemiyorlar.
öncelikle dünya kötü. şeytani insanlar var. olacak da. şeytaniden öte trajediler kötü olaylardan çok daha yaygın. bunları önce kabullenmek gerek. afrika'da ölen çocuk dünyanın kötü olduğunu değil trajedilerin yaşandığını gösteriyor. buna üzülmek insancıl evet, ama o çocuk gibilerinin ölmesini engellemeyecek. bunu engellemek için ne yapıyorsun? ne yapabilirsin?
öncelikle ağlaklığı keseceksin. carl jung'un bir insanın mutluluğu ve kendini gerçekleştirmesi için 3 ana varsayımı vardır. bunlar sırasıyla gider.
1-) düşünceler ile duyguları aynı düzleme sokmak
düşündükleriniz ve duygularınız farklı ise mutlu olmak, kendine çeki düzen vermek imkansızdır. mesela bir kötü durumla yüzleşeceksin ama bunun verdiği korku ve anksiyete ile hareket edemiyorsun. ne yapman gerekiyor? duyguları arkana alman gerekiyor. korku ve anksiyeteyi lehine kullanman gerekiyor. yani diyeceksin ki ben bu sorumluluğumu yapmaz ve korkumla yüzleşemessem daha kötü durumlar meydana gelecek. şimdi noldu? korkuyu artık yararına kullanmaya başlamış oldun.
2-)akıl ile vücudu aynı düzleme sokmak.
bu ise düşündükleriniz ve duygularınızı aksiyona dökmektir. bir amacınız var ama yıllarca onu hayal ediyorsunuz. böyle bir insan genel mutluluğu sağlayabilir mi? programlama öğrenmek istiyorsan öğreneceksin. hata yapa yapa, kendi egonu parçalayıp yeniden oluşturana dek mücadele edeceksin. yoksa entegren bozulur. kendini bile ciddiye alamaz hale gelir, yalanlarında boğulur mutsuz olursun.
3-) dünya ile kendini aynı düzleme sokmak
bu ise son aşama. şöyle örnek verelim. diyelim ki bir insan topladıklarını atamıyor, evi çer çöp içerisinde. yani istifçilik yapıyor. evinde tam bir kaos var. sizce bu insanın evinin kaos içerisinde olması dünyanın suçu mu yoksa aklının karmakarışık olmasının suçu mu? evet dünyan ile aklını entegre edeceksin. tabii aklını toparladıktan sonra.
dünyayı iyileştirmek ve mutlu olmak bunlardan geçiyor. nihilist olup sorumluluk almamak kolay. mutlu olmanın dezavantajı ise sorumlulukları kabullenmek ve zor olanı yapmaktır. nihilist komformist ve postmodernlerin dünya kötü, akıllı insan mutlu olamaz ağlaklığı bunlarda yatıyor işte. ben hiçbir bilim adamını, önemli yerde olanları mutsuz görmedim. çünkü sorumluluk alıp insanlığı geliştirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. yatıp yatıp ağlamıyorlar.
peki nereden başlanır? basit. odanı temizle. yatağını düzelt. kaosu en basit halinden karmaşığa doğru düzeltmeye başla.
empat2 profili
-
aklı başında her insanın mutsuz olması
-
cılız bitkinin asfaltı delebilmesi
muhtemelen bir şekilde kırılan asfalttan kendine uygun yerleri bulup kuvvetle değil uyumla oradan fırlayan bitkinin yaptığı iştir. nitekim azim bile körü körüne yapılmamalı, yöntemlerle gerçekleştirilmelidir.