sene 2007..
mezun olalı 2 sene olmuş ama boyuma posuma bakmadan, kendi ofisimi açma derdindeyim..
deli gibi seviyorum mesleğimi, günün 18 saati mimarlık düşünüyorum, rüyamda da mimarlık görüyorum kesin..
bi kız var, bizim okuldan mezun, benden 5 yaş büyük.. ben okula girdiğim sene onun son senesiydi..
çok akıllı, çok başarılı, çok neşeliydi.. büyük büyük laflar ederdi mimarlıkla ilgili hep.. çok güzeldi eskizleri, tasarımları hep çok iyiydi..
o jüriye çıkınca, atölyenin bi köşesinden izlerdim..
ben tasarlasam "aynı böyle tasarlarım" derdim içimden..
tutkuyla, gözleri ışıl ışıl tasarımını, hayallerini anlatışını izlerdim..
henüz, modulor'un bedenini ve kendi fikirlerimi tanımaya uğraşırken, gidip yanına "ben geldim, tanısan çok seversin" diyemedim..
sonra o bitirdi okulu, çekti gitti..
jüriler geldi geçti, hayallerini neşeyle anlatan kız ben oldum..
gün geldi ben de mezun oldum..
sonra onu gördüm, bi panelde..
tekerlekli sandalyesinin üzerinde, simsiyah giyinmiş, gözleri ışıl ışıl, çıktı sahneye..
viyana'da yaşıyormuş, orada mimarlık yapıyormuş..
yine tutkuyla anlattı ne varsa..
sadece tekerli sandalyeyi anlatmadı..
ne olmuştu, ne ara olmuştu..
çıkar çıkmaz yanına koştum..
"okulu niye uzatmadın sen?" dedim..
"ben seni tanıyorum, sen beni tanımadan gittin.. şimdi bi tuhaf oldu biliyorum ama tanısan kesin sevecektin!"
güldü..
"ee hadi gel" dedi "saat 6'da istanbul'a uçuyorum, oturalım tanıyım seni biraz :) "
o kadar çok konuştuk ki, sanki yıllardır tanıyomuşum gibiydi..
gitme saati yaklaşırken o da beni çok seviyomuş gibiydi..
hep bi fırsat olsun, birlikte çalışalım istedim..
aynı eskizin etrafında, tasarlayalım istedim..
olmadı..
ben hep geç kalırım zaten, bu sefer de geç kaldım..
tekerlekli sandalyeyi hiç soramamıştım..
multipl sklerozmuş..
bugün bi mail aldım "yazmakta, çok zorlanıyorum ama sen yaz okumayı seviyorum" diyor..
zamanın ne değerli olduğunu bilmemekten de hep geç kalmaktan da nasıl nefret ediyorum..
sivitas solis1 profili
-
bir kızla yaratıcı tanışma yöntemleri