kimse silah zoruyla bir insanı sevmediği birisiyle evlendirmez, sevmediği işi yaptırtmaz. insan kendi seçimlerini kendi yapar, kendi karar verir. sonuçlarına da yine kendi katlanır.
hadi sevmediği işi maddi kaygılarla yapsın. sevmediğinden insanla evlenmenin sebebi neydi ki? gerekirse mutlu yaşa, yalnız öl.
kendi üzerine toprak atmış. daha ölmeden de bu toprağı sırtlamış, taşıyan kişidir. yazıktır. bu hayatta cehennemi yaşayandır.
edit: hala zorla evlendirilen çok insan varmış. onlar için sözümü geri alıyorum.
subaraknoidal2 profili
-
aşık olmadığıyla evli ve sevmediği işi yapan insan
-
üniversite öğrenciliğin en çok özlenen yanı
tamamen hayattan kopuk olmaktı herhalde. sadece kendimiz vardık ve canımız ne isterse onu yapıyorduk.
acıkınca bursa'ya iskender yemeye gittiğimiz, azıcık efkarlanınca kanlıca sahile indiğimiz, en büyük derdimizin vizeler ve finaller olduğu, derslerde okey oynadığımız günleri çok özledim. ama en önemlisi gerçek, çıkarsız dostlukları özledim. ben bu şehirde çok yalnızım çünkü. bundan yakınmıyorum, yalnızken de çok mutluyum. ama orada yanlarındayken daha mutlu olduğum çok güzel, çekirdek bir dost grubum vardı. en çok onu özlüyorum...
hiçbir zaman o günlere geri önemeyeceğimi biliyorum. o kadar mutlu olmayacağımı, eğlenemeyeceğimi de biliyorum. o günlere geri dönsem de o zamanki gibi olmayacağını da biliyorum. ama çok özlüyorum çok...