o kadar çok şey düşünüyorum ki uykum kaçıyor. düşündüklerimin çoğunda kendime işkence ediyorum bunun farkındayım da. depresyonun kıyılarında dolaşıyorum. zar zor geç saatlerde uyuyabiliyorum doğal olarak sabah erken kalkmak ayrı bir işkence oluyor. düşünce yorgunuyum.