en üst tempoda çabalıyorken ama artık tam çıldırma seviyesindeyken pes etmek, bırakmak, vazgeçmek. kabullenme duygusu öyle bir rahatlatıyor ki insanı. evet tamam yapmıyorum, yapamıyorum şu an bıraktım ve dünya patlamadı, insanlık sona ermedi, hala deminki kadar canlıyım, ölmedim. oh be.
belki sonra bunun kötü bir geri dönüşü olur. ama o ilk rahatlama hissi ahh... zaten genel olarak pes edince sandığım kadar kötü bir sonucu da olmuyor. sadece zihnimin bana çektirdiği mükemmelliyetçilik çileleriymiş.
heyecanlandim1 profili
-
insanı rahatlatan şeyler