geçen sene benim ciğerlere bir şey oldu.
doktora falan gittim, şurup, fısfıs falan verdi. ama böyle hayvan gibi öksürüyorum. böyle ciğerlerim birbirine çarpıyor öksürürken trrrrt trrrrt diye. öyle ki mahalle esnafı hanıma sormuş "kaç gündür bu nasıl öksürmek ya, neyi var" diye.
şöyle söyleyeyim, 1 saatin yaklaşık 40 dakikasında öksürme halindeyim. birkaç gün sonra da balgam başladı. öyle bir balgam ki, her gün 2 kavanoz dolusu balgam tükürüyorum.
geceleri öksürmekten uyuyamıyorum.
ve bir gece yine öksürerek uyandım ve tık! nefes gitti. ne alabiliyorum, ne verebiliyorum. hüpletilmiş bir poşet gibi.
ayağa kalktım, 30-40 saniye geçti hiçbir değişiklik yok. aha dedim, buraya kadardı. yanımda uyuyan hanıma baktım, "uyandırsam da beni ölürken mi görse daha kötü, yoksa ölümü bulursa mı daha kötü" diye düşünüyorum.
nefessizlik 1 dakikaya yaklaştığında "sakin ol" dedim kendime, heyecanlandıkça daha çok nefes alma ihtiyacı doğacak. çırpınıp acele etmeden, sakince ve çok yavaş nefes almaya başladım. poşet gibi birbirine yapışmış hissi azalmaya başladı ciğerlerimde yavaş yavaş.
iyice kendime geldiğimde yatağın kenarına oturup 1 saat zemini izledim. "işte bu kadarsın, hayatın sana bu kadar uzak ve yakın"
ciğerlere de ilk doktor yanlış teşhis koyup, yanlış ilaç vermiş. 1 ay süren can çekişmeden sonra gittiğim doktor 10 günde beni toparladı.
o zaman covid olmuş olabileceğimi düşünüyorum hala.
ucka861 profili
-
insanın ölüyorum sandığı anlar