dissendium1
profili

  • veda ederken 2019'a bir not bırakmak

    üniversiteden mezun olduğum, askerliğimi yaptığım yıl oldun. bunlar gerçekleşirken sevgilim hep benimleydi. üniversitede, askerde hep yanımda oldu. beni gerçekten bekledi. üniversiteden mezun olmamı ayrı bekledi, mezun olduktan sonra askere gitmemi ayrı bekledi, askerden izne gelmemi ayrı bekledi, askerliğimin bitmesini ayrı bekledi. askere gittiğimde sabahın beşinde benimle birlikte uyandı. akşam onu aramamı bekledi. aradığımda bir kere bile işim var demedi. telefon on saniyeden fazla çalmadan açtı. saatlerce konuştu. onunla sabahtan akşama kadar hiç konuşamadığım ya da çok az konuştuğum günlerde hiç şikâyet etmedi. oradaki olaylara sinirlenip sinirimi ona yansıttığımda beni yalnız bırakmadı, bana anlayış gösterdi. hep güvendiğim aklıyla, iyi kalpliliğiyle beni korudu. hafta sonları izne çıktığımda uykusunu bırakıp birliğime dönene kadar benimle konuştu. bu yıl, bana sevgilimin ne kadar anlayışlı, ne kadar sabırlı, ne kadar temiz kalpli ve ne kadar güzel bir insan olduğunu gösterdi. hem de defalarca. o olmasaydı (bunu söylemeyi hiç sevmiyorum çünkü bir an için onun olmadığını düşünmek bile beni huzursuz ve tedirgin ediyor) ne üniversiteyi bitirmiş olmamın ne de askerliğimi bitirmiş olmamın bir tadı olacaktı. hayatımda her şey, her an onunla güzel. o benim hayatım. bu yıl, böyle bir sevgiliye sahip olduğum için güzel. kendisine buradan kocaman bir "iyi ki varsın" diyorum.