bir çocuk doğuruyorsun, şu işe yaramaz ülkede, gelecek kaygısı çocuğun yüzüne her bakışında ensende iken, bir çocuk doğuruyorsun. yetiştiriyorsun sonra, sakınarak; pirinci bile elinde tepside mutfak camının önünde ayıklıyorsun göz ucuyla sokaktaki çocuğunu izlemek için. saat başı sesleniyorsun adını, çocuk muhtemelen "öf, anne!" diye düşünüyor sana görünmek için kollarını yanlara savura savura gelirken.
bir çocuk yetiştiriyorsun, şu toprakta olanı güzele döndürmeye hevesli. iyi bir çocuk yetiştiriyorsun, insanı seven.
çocuk, hevesli hevesli "anne ben arkadaşlarla suruç'a gidiyorum." diyor sana bir gün telefonda. "suruç nerede?" diye soruyorsun belki. çocuk heyecanlı, anlatıyor yapacakları şeyleri, onun heyecanına sevinip dinliyorsun. "gidince ara." diyorsun.
aramayınca arıyorsun ertesi sabah, unutmuş aramayı, kahvaltı yapıyorlarmış, varmışlar. özür diliyor, hoşçakal diyor.
iyi kalpli bir çocuk yetiştiriyorsun. düşünür mü insan güzel bir yaz günü iyi kalpli çocuğun öleceğini?
bazısı ana kuzusu yaşı 18-19 daha. belki izin vermedi ailesi de söylemeden gitti. olur, biz de gittik öyle.
telefon geldiğinde ne der o anne baba, ne düşünür?
"bey, suruç nerede?"
kaymaktutmayansicaksut1 profili
-
20 temmuz 2015 suruç canlı bomba saldırısı