3 ay sonra olacağım yaştır.
aklım asla 33 değil. hala annesine, babasına, kardeşine bir şey olacak diye ödü patlayan, onca sene nasıl okul okumuşum, şimdi olsa yapamazdım diye hayret eden, bazen iş yerinde kendisine verilen sorumluluklara hayret eden (allah allah bana nasıl güvenip bunca önemli işi yüklediler diye), işten eve gelip bilgisayar oynayacağı için sevinen bir çocuk aklına sahibim.
ruhum ise tam tersi durumda, 33'ten çok yaşlı. bunca sene boyunca ailenin yaşadığı sağlık sıkıntılarının yıprattığı, yorduğu, karamsar, depresif, gelecekle ilgili hiç umudu olmayan bir ruha sahibim.
bedenim de 33 yaşındaki birinin bedeninden daha sağlıksız. kendime iyi bakmadım, sağlıklı yaşamadım. her aynaya baktığımda saçlarımdaki beyazları, boynumda yeni çıkan bir et parçasını, ya da bacağımdaki yeni bir çatlak damarı farkediyorum... çok yorgun hissediyorum ve sanki bu yaşta daha çok enerjim olmalı gibi geliyor.
şimdi 33'e 3 ay kala, daha henüz anne bile olmamışken, hayattan ve gelecekten korkuyorum. üzülmekten, acı çekmekten, sevdiklerimi kaybetmekten, işsiz kalmaktan, ev kredisini ödeyememekten, sağlıklı bir çocuk sahibi olmamaktan korkuyorum.
keşke tekrar çocuk olsam...
oku da madam ol1 profili
-
33 yaşında olmak