beş sene önce girmiş olduğum üniversite sınavlarının 2019 ayağı. format gereği yapmış olduğum bu gereksiz tanımdan sonra esas meseleme, duygu ve düşüncelerime geçiyorum;
üniversite sınavına girecegim dönem sanırım hayatımın en berbat dönemiydi ki eminim çoğunuzun öyledir. eğitim hayatımın bitmesine sadece üç sınavımın kaldığı ve benim zar zor kitabın yüzünü açıyor olduğum şu günlerde sık sık aklıma geliyor bu dönem. yahu diyorum, nasıl yapmışım..? aylar boyunca, kitapların başından kalkmadan tüm senemi türevler, integraller, alyuvarlar, akyuvarla, mercekler, kaldıraçlar, elementler, anlatım bozuklukları, açılar, şunlar bunlar arasında nasıl geçirmişim..? 18 yaşında, henüz gençliğe yeni adım atmışken, keşfedecek onca şeyim varken, kafam dört mevsimken, konsantrasyonumu bozmamaya çalışıp hayatım boyunca asla geri getiremeyeceğim bir seneyi bir amaç uğruna feda edebilecek kadar nasıl güçlü olabilmişim..?
şimdi deseler ki tekrar yapabilir misin, belki benim tembelliğimden belki de insanoğlu olmamdan, asla yapamam...sizler gençler, sizler mükemmelsiniz. yaşam size böyle bir gerçeklik sundu ve siz o gerçeklikle mücadele etmeyi seçtiniz, en azından denediniz. şimdi sonuç ne olursa olsun, kendinize inanmaktan vazgeçmeyin. bilmem ne üniversitesinin bilmem ne bölümüne bilmem ne dereceyle girmek sizi mükemmel biri yapmaz. adam hiç yapmaz. sizi mükemmel yapan şey hiçbir kitapta yazılmaz, o, içinizdedir, hayata ve insanlara bakışınızı belirler, ona iyi bakın...
çoğu kişinin aksine hepinize başarılar değil, mutluluklar diliyorum. esen kalın!
filcik1 profili
-
yks 2019